Het jaar van loslaten

2015 is voor mij een jaar van 'loslaten' geweest. Op heel veel verschillende vlakken en manieren.

Aan het begin van het jaar hebben we mama moeten loslaten. Het ziekbed en overlijden en de tijd erna maakte hoe dan ook diepe indruk in onze levens. Al ben ik ook trots en blij dat we zoveel mooie dingen hebben gedaan en gekregen als broers en zussen met aanhang. (we hebben zelf haar rouwkaart, kist, bloemen enz. gemaakt en later nog een herdenkingsreis gemaakt om o.a. stenen voor haar graf te zoeken)

Ik heb spullen moeten loslaten. Opruiming gehouden. Grote schoonmaak gehouden. Dingen vastgehouden en me de vraag gesteld: heb ik het nodig? Maakt het me blij? Want zijn we in ons leven niet heel veel bezig met spullen verzamelen - om er vervolgens onrustig van te worden...

Met mijn naamsverandering van mijn bedrijf heb ik mijn database op de site van Karakteristiek Fotografie losgelaten en ben opnieuw begonnen met Jonneke.nl. Met een nieuw gevoel. Met nieuwe focus. Meer wie ik ben en wat ik wil (laten zien).

Ik heb mensen moeten loslaten. Is niet altijd makkelijk geweest. En heeft naast een 'niet begrijpen' ook zeker tranen gekost. Maar blijkbaar was het de weg die ik moest gaan.

"Durf los te laten ware rijkdom ontvang je met lege handen."

(GJ Schaap)

Fotocredit: Geertje Vierhout

We laten steeds meer onze plek los. Sjoerd kan het makkelijker dan ik: onze spullen loslaten. Eerst voorzichtig met ons huis te koop zetten omdat we een mooi woonhuis gezien hadden. Toen dat niet doorging, kwamen bij mij de twijfels over het verder te koop laten staan. Ik merkte dat ik vast zat aan mijn huis, mijn kantoor, mijn spullen. Het is een heel proces geweest om daarin steeds meer en meer leren los te laten. De toekomst zal uitwijzen hoe het in dit opzicht verder gaat.

Een van de dingen die ik in de afgelopen tijd gedaan heb, is het invullen van een 'wilsbeschikking'. Wat moet er gebeuren als ik kom te overlijden? Wat moet er met je spullen gebeuren? Wie is er verantwoordelijk voor de afhandeling van mijn bedrijf als ik er opeens niet meer ben? Weet iemand mijn wachtwoorden? Hoe zou ik wensen dat mijn begrafenis zou zijn? Niet altijd even 'leuk en happy' om hierover na te denken, maar ook dat heeft zeker met 'loslaten' te maken. Loslaten - maar wel zorgen dat het voor de achterblijvers duidelijk en overzichtelijk is. Ik had het namelijk met mijn moeder ingevuld en dat heeft ons na haar overlijden zoveel houvast gegeven, dat ik besefte dat ik dit voor mijn nabestaanden ook moet regelen.

Fotocredit: Geertje Vierhout. Sommigen dromen en idealen heb ik losgelaten. Niet zozeer dat ze niet meer belangrijk voor me zijn, maar omdat ik gedwongen werd opnieuw keuzes te maken. Opnieuw - en soms out-of-the-box - leren dromen. Opnieuw kijken waar ik nu echt gelukkig van wordt en wat m'n verlangens zijn. We hebben samen een aantal coachingsgesprekken gehad over deze onderwerpen, wat ons en onze relatie en toekomstplannen erg goed gedaan heeft. Ja, sommige dingen loslaten doet zeer, maar nieuwe dingen met beide handen aangrijpen geeft adem en lucht!

Wil je meer lezen over loslaten? Kijk dan eens op de 365dagensuccesvol site.

Twenty years from now you will be more disappointed by the things that you didn't do than by the ones you did do. So throw off the bowlines. Sail away from the safe harbour. Catch the trade winds in your sails. Explore. Dream. Discover. H. Jackson Brown jr.