Stel: God neemt foto's...

Een moeder keek op haar horloge en zag dat het bijna tijd was om haar achtjarige dochter uit school te halen. Maar het was heftig weer met dreigende luchten. Snel-snel voor het begint te stortregenen, denkt ze. Op weg naar school komt de regen echter al met bakken uit de hemel en bij school aangekomen ziet ze haar dochter naar de auto komen rennen. Opeens is er een flinke onweersflits en het meisje staat een ogenblik doodstil, kijkt op naar de hemel, glimlacht op haar mooist en loopt daarna verder. Dit gebeurt een paar keer voor 't grietje de auto bereikt.

De moeder vraagt gelijk aan haar dochter: 'waarom stopte je bij elke lichtflits en glimlachte je?'

'Ik moest stoppen', zegt ze, 'heeft mama niet gezien dat God bezig was om foto's van mij te nemen?'

Toen ik dit verhaal overdacht, drong het langzaam maar zeker tot me door dat als God dan echt foto's van ons zou nemen, zou Hij zeker een album nodig hebben om ze in te bewaren! En nou komt de vraag:

Als God door de dag heen foto's van ons neemt voor Zijn hemelse album, wat zou Hij vandaag gefotografeerd hebben? Zou Hij zou gezien hebben waar jij lelijk deed tegen de cassiere of waar je op dat kereltje mopperde? Of zouden er foto's zijn waar jij dat oude mevrouwtje hielp met de weg oversteken, of een hongerig kind eet gaf?

Alleen jij weet het antwoord op deze vraag en welke foto's er vandaag genomen zouden zijn.

Laten we zo leven dat we ons niet hoeven te schamen als dat hemelse foto-album op een dag opengedaan wordt...