Zalm-actie voor Burundi

Er werd al naar gevraagd: 'Komt de zalmactie er weer?' JA! De zalmroker wil weer een paar vrije dagen opofferen om voor dit doel te roken en daar zijn we superblij mee!

Degenen die voorgaande jaren al zo'n zalm hebben besteld, weten het: eenmaal die zalm geproefd en je bent verkocht. Het mooie is dat de opbrengst van de verkoop naar Burundi gaat.

Eerst even over de zalm: Jij koopt de beste gerookte zalm ooit, en de opbrengst gaat naar Burundi. Win-winsituatie! Bestellen kan tot en met 2 december (dat is ook ECHT UITERLIJKE datum) dus gewoon gelijk bestellen voor je het vergeet.

Als je al langer webloglezer bent, weet je dat we ons al een aantal jaar inzetten voor projecten van de ZOA in Burundi. Vorig jaar oktober zijn we met (een deel van) ons team geweest en dat was opnieuw een bijzondere ervaring.

Even meer achtergrondinformatie waar het geld naartoe gaat. Daar heb ik vorig jaar een paar blogs over geschreven over ons bezoek aan Burundi waar we ons opnieuw voor een periode van 3 jaar als ZOA Business Ambassadeurs aan verbonden hebben. Laat je raken door het verhaal over de 'kwetsbaren van Karurama'

Als je het verhaal van het dorp Karurama hebt gelezen (DOEN!) dan vraag ik je nu verder te lezen:

Aan het begin van het project was de houding van veel mensen om met de armen over elkaar te wachten tot er iemand zou komen om te helpen. Ondertussen merken we dat aan het veranderen is, een paar voorbeelden:

1. Veel mensen gebruiken hun maandelijkse tegemoetkoming om te investeren (en wachten niet tot het project met geld komt om te investeren), er zijn minstens 10 mensen die (een deel van) het geld gebruiken om land te huren. Minstens 50 huishoudens hebben geïnvesteerd in dieren – van cavia’s en kippen tot geiten en varkens. Maar ook vrij veel mensen hebben kleine handeltjes opgezet, er is een vrouw die nu 4 zakken houtskool per week verhandeld, een oude vrouw verkoopt een pakje sigaretten per dag, en weer een ander gaat een aantal keer in de week naar Bujumbura om visjes in te slaan die hij in Cibitoke weer verkoopt.

2. Mensen zijn enthousiast over het sparen van geld. Dat waren ze niet gewend, maar ze merken nu dat ze daardoor makkelijker om kunnen gaan met grotere uitgaven.

3. Mensen in Karurama werden (en worden) vaak kwetsbaar genoemd (en daar gedroegen zich ook naar), maar doordat ze nu dingen bereiken (ze kunnen zelf naar de bank om geld te halen, ze kunnen geld verdienen en ze zien dat hun huishouden zich ontwikkeld, etc) hebben ze meer zelfvertrouwen, eigenwaarde en worden minder afwachtend. Ze eisen steeds beter hun plaats op (bijvoorbeeld bij de bank: in het begin waren mensen van Karurama geneigd ‘belangrijke’ mensen voor te laten gaan –nu blijven ze gewoon in de rij staan – ze hebben tenslotte zelf ook geld op hun rekening staan waar ze zelf over beschikken).

4. En Emmanuel (ZOA medewerker) zegt: mensen zijn trots op wat ze bereiken. Als Emmanuel in Karurama komt zijn er regelmatig mensen die willen laten zien wat ze bereikt hebben: minstens zes families die zelf een mutuel hebben aangeschaft (soort zorgverzekering), een mevrouw die een matras heeft gekocht, iemand die borden en lepels heeft gekocht, etc. Voor het project geloofden mensen niet dat ze iets zouden kunnen ondernemen om geld te verdienen terwijl er nu toch heel veel mensen winstgevende activiteiten hebben.

Je kunt niet de wereld veranderen. Je kunt wel de wereld voor een mens (of in dit geval zelfs een heel dorp!) veranderen. Opbrengst van de zalmen gaat opnieuw naar dit dorp: het dorp van wanhoop wat langzaam verandert in het dorp van hoop!! Hoop om te leven, hoop om te werken, hoop om dingen op te bouwen.

Bestel jij mee? Voor jezelf, je buren, ouders, collega's... stuur de blog door en laten we er met elkaar weer een succes van maken.



Geïnspireerd geraakt door mijn blogpost? Deel hem via:

Facebook of Twitter


This thread has been closed from taking new comments.