Gerrit en Cornelia -Achterberg Driebergen-

Sfeertje hoor...

Nu was niet alleen Cornelia druk met haar jurk aantrekken, Pieter trok Cornelia's eerste trouwjurk aan en hield Gerrit even flink voor de gek! De verbazing, de lach, de knuffel... het zei genoeg. ;-)

Met z'n drietjes verder.

Een heuse ontbijt-picknick bij het korenveld!

Bij deze foto moet ik denken aan het lied: "Take my hand and we will be, friends forever for the world to see."

Als bosbeheerder moet je natuurlijk ook even stoere dingen doen op je bruiloft: even kettingzagen ;-)

De stoel van Cornelia kreeg wel een heel mooi plekje. Handige Gerrit maakte er met een sterke constructie een waterzweefstoel van. Ik vroeg het al op mijn insta... zou een bruid dit durven? In de schommelstoel boven de wetering? Even spannend, maar ja hoor!

... en het scheelde niet veel of ze was daar de hele dag blijven zitten, zo heerlijk!

Een echte jager... dat laat hij keer op keer zien. Als zijn meisje een hart hoog in de lucht gooit, is t in 1x raak. (want het hart was ver buiten beeld - hoger dus - toen hij schoot)

Nog meer avonturen bij huis.

In de tuin vond de ceremonie plaats, waar letterlijk plek was - en stiltetijd is genomen - voor de geliefden die op zo'n dag extra gemist worden: een man en vader, een vader en een broer.

Maar mensen.. het is echt gebeurd: ja gezegd, gekust en toen die ringen... tja. Dat was even zoeken want die zaten 'ergens onder een stoel.'

Sem had 'm al redelijk snel onder z'n stoel gevonden, maar oma Appeltaart moest even geholpen worden: 'ik kan toch niet onder m'n stoel voelen', zei ze. Totaal verrast en verbaasd hebben deze twee de ringen gegeven.

Nog zo'n verrassing: een lieve speech van je beste vriendin.

Alsof er een pot verrassingen open werd getrokken deze dag, want daar stonden 'opeens' de mannen van de jacht!

Tijd voor taaaaart!

Haha, en kijk dan naar dit bouwwerk door Gerrit zelf gemaakt: een megakunst op dit paard goed te berijden!

Plezier, heel veel plezier met spellen, waterpistooltjes en vliegtuigjes. Zo simpel, zo leuk.

'Genieten jullie een beetje?' vroeg ik. 'Enórm, ik heb alleen niet het idee dat het mijn bruiloft is ofzo' zei Cornelia. Ondertussen moest ik niet vergeten hier of daar een foto van te maken, liet ze regelmatig weten. Ik ben het oog voor jullie en leg de kleine, gewone, grootste en emotionele momenten voor jullie vast. Echt. Een volledig verhaal. En ja, ik kan niet een 'volledig' verhaal via een blog laten zien, maar gelukkig mag ik nog een mooi dik album maken. Het hele verhaal in een houten album. Helemaal in stijl natuurlijk.

Als je van zingen houdt, dan plan je een kwartier op je trouwdag en zing je met alle gasten. Ik vond het een dikke vette aanrader!

Voorgerecht buiten...

Hoofdgerecht binnen.

Na het diner een wandeling naar de kerk.

Als welkomstlied zingt Gerrit in z'n uppie een psalm over het 'leven': - God baande door de woeste baren en brede stromen ons een pad; daar rees Zijn lof op stem en snaren, nadat Hij ons beveiligd had.- wat een stem, wat een entree!

En Pieter geeft zijn moeder met een gerust hart en een goed gevoel aan deze man.

Na de dienst is het feest verder gegaan bij het Rosarium in Doorn. Maar als je die foto's wil zien, moet je bij het bruidspaar maar een keer het album bekijken oke?