God in overvloed ervaren, kan dat?

Hoe komt het dat we die overvloed lang niet altijd zien of ervaren en zelfs langere perioden van genade-schaarste leven? ‘De dief komt allen maar om te stelen, te slachten en verloren te laten gaan; Ik (Jezus) ben gekomen opdat zij leven hebben en overvloed hebben.’ (Johannes 10)

De duivel steelt. Jezus geeft. Niet het minimale. Niet een heel af en toe. Niet een ‘och mocht het nog eens gebeuren’. Niet een schaarste. Maar leven en overvloed! En overvloed is elke dag en meer dan we eigenlijk aankunnen. Toch?

Ik ga iets zeggen wat misschien een beetje ‘gevaarlijk’ is in de ogen van sommige kerkgangers. Hebben wij met onze godsdienst, in onze kerken niet een beeld geschetst dat we God kunnen begrijpen? Dat we Hem in een spreekwoordelijk doosje kunnen vangen? Dat we religieuze systemen en dogma's gemaakt hebben om het/Hem allemaal wat overzichtelijker te maken? Dat we snappen hoe Hij werkt, zelfs tot een stappenplan en voorwaarden aan toe?
De titel van een paar hoofdstukken in mijn boek zijn:  In 'De kleur van de waarheid' en 'Zicht op diamant' ga ik in op de veelzijdigheid en grootsheid van onze God en waarom we los mogen laten om te beseffen wie, hoe, wat enz.

En natuurlijk weet ik het: God is de allereerste, Híj maakt onze harten ‘open om te ontvangen’. Toch staat er niet: Klopt en de deur zal misschien op een kier gaan. Zoekt en wie weet helpt God wel zoeken naar Zichzelf. Nee, er staat: Zoek, en je ZULT Hem vinden! Een mooie zin die ik nooit vergeten ben: Als jij nu doet wat jij kan (en dat is actief!), doet God wat jij niet kan. En daarmee is het wonder van genade compleet.

Stel je eens voor dat er een vrachtwagen vol goudstukken leeggekiepert wordt en je alles wat je opvangt, mag houden. Kijk je dan de andere kant op en hou je je armen over elkaar? Nee toch!? Je doet je handen wagenwijd open, sterker nog: je houdt je blouse of jurk wellicht op om zoveel mogelijk op te vangen. Of je zoekt naar emmers, naar grote opvangbakken om nog meer te mogen houden. (Om zelf te houden en weer uit te delen.)
Misschien loopt deze vergelijking een klein beetje mank, maar hopelijk snap je de bedoeling.

Als Gods genade-vrachtwagen elke dag over ons uitgestrooid wordt, hoe graag wil jij het dan opvangen?
En dat betekent dat je er moet ZIJN.
Het moet ZIEN.
Het moet WILLEN ontvangen.
Het (actief) gaat OPVANGEN. 

Met passief opvangen, krijg je misschien een enkele goudstuk. Een enkele genadegoudmunt.

Actief opvangen is als je er bent, het ziet, het wil hebben en er moeite voor doet. Openstaan met al je zintuigen, geen optelsom van goede werken.
Ik vind psalm 25 zo mooi: (en ik doe deze gewoon even in de oude berijming)
Gods verborgen omgang vinden zielen, waar Zijn vrees in woont;
't Heilgeheim wordt aan Zijn vrienden, naar Zijn vredeverbond, getoond.
d' Ogen houdt mijn stil gemoed opwaarts, om op God te letten (…)

Houden wij onze ogen elke dag en telkens weer omhoog om op God te letten? Letten we echt op wat God ons wil geven? Weet je, Hij wil niets liever dan een dagelijkse omgang met jou. Een relatie. Het is een van Zijn grootste verlangen om te geven: goedheid, geduld, genade. Elke dag weer. Bakken en bakken vol wil Hij ons geven. Niet om te hebben-hebben-hebben, maar om te gebruiken, ermee woekeren en uit te delen aan de mensen om je heen. Zodat anderen ook die overvloed zien en die genade ook zélf willen ont- en opvangen van de Gever zelf.

Misschien weet je met je hoofd wel dat God bestaat, maar ja… hoe zie of hoor of ervaar je God dan in het dagelijks leven? Hoe zorg je dat je op let, wakker, paraat bent om zijn genade te ontvangen?

Ik ga eerst een klein stukje van Dite Coumou delen wat ze op haar insta schreef: "(...) Hij wil een hartsconnectie met jou. Wanneer je elke keer je best moet doen om iemand te bereiken, wordt het ook moeilijk om iemand echt te kunnen begrijpen. En als je elke keer twijfelt of de ander je wel wil spreken, blijf je liever op afstand staan. Zo kun je ook denk over God en die gedachten kunnen hardnekkig zijn. Het komt uit je eigen ikkie, die je van alles vertelt maar zelden de waarheid. Dit soort denken heeft een naam: religie.
Een religieuze mindsiet is een blokkade om God te horen en te begrijpen. Het vertelt je dat je moet werken voor connectie met God. Een religieuze mindsiet zal moeilijk openbaring ontvangen omdat het gelooft dat je Gods aandacht moet verdienen.
Als je God wil horen, is het dus nodig om niet met je eigen gedachten of gevoel te komen. Maar je gedachten te bekleden met de waarheid van God. Die waarheid zegt namelijk dat God je altijd graag liefheeft en, in Jezus, geen gebrek in jou ziet niet niet aan je fouten denkt (Psalm 103). God verlangt er ieder moment naar om samen met je te zijn. Jouw sleutel om God te verstaan, is: genade."

Als je beseft dat onze God jou en mij een overvloed wil geven, dan mogen we elke ochtend opstaan en vragen: ‘Heer, ik verlang naar U. Mag ik U vandaag zien, en ontvangen?’ 

En - als je echt oplet, opmerkzaam bent - dan gebeuren mooie dingen. Dan laat God zich zien in het kleine.
Een mooi gesprek met iemand.
De kleinste details van de natuur. (Psalm 19 zingt: De hemel verhaalt van Gods majesteit, het uitspansel roemt het werk van zijn handen. Het is een spraak zonder klank; over heel de aarde gaat Zijn stem.) Zie je Gods grootheid in de natuur? Zie je het, of is het vanzelfsprekend?
Een lied wat je hoort en je tot op je bot raakt.
Iets wat je leest. Een boek. De bijbel; dat is wijsheid voor de gewone mens. Een wijsheid die boven alles uitstijgt.
Gedachten die in je opkomen waarvan je weet dat je ze zelf nooit zou bedenken. 
God spreekt ook door getallen, kleuren, symbolen. Als je dit wil zien, gaat er echt een wereld voor je open.

En als je gaat slapen, mag je vragen: mag ik Uw heerlijkheid vannacht ervaren? Psalm 127 zegt dat de Heere het zijn beminden in de slaap geeft. Wat geeft Hij dan in slaap? Een overvloed van genade. Als eerste in een verkwikkende slaap, maar ook in beelden en dromen wil Hij zóveel aan ons geven. Het is een thema wat mij de laatste tijd nogal bezig houdt. Het boek de Dromenjager van Dite Coumou is zo’n ene-opener hierin. Ze heeft ook een podcast-serie hierover. Echt, wow, wat een schat aan lessen zit hier in! -En ’t is een zo ondergewaardeerd thema in de christelijke wereld, terwijl de Bijbel vol staat met wijsheden, openbaringen en richtwijzers voor in de nacht!- Ik heb er al eerder over geblogd.

Hij gebruikt zoveel kanalen om ons te bereiken!  Een God-ervaring of God-ontmoeting hoeft niet altijd een buitenwerkelijk iets te zijn, iets waarvoor je in extase raakt. Kan, maar hoeft niet. Meestal, juist door de dagelijkse dingen heen. En natuurlijk kun je heel veel als ‘toevallig’ aanmerken, maar als je ziet dat het goudstukken van Hemzelf zijn, leef je anders. Dan leef je met je handen, ogen, oren, mond open!

Even een disclaimer toevoegen? Ik pretendeer niet dat je elke dag die overvloed zult ervaren. Het kan karig voelen, maar dat ligt niet aan God! Misschien is je omstandigheid wel een droge woestijn. Misschien toeteren je oren van geweld, wereldnieuws en andere dingen. Maar misschien ben je te druk met andere dingen en is je agenda van uur tot uur gevuld.
Hij staat in elk geval elke dag klaar om het je te geven, aan jou je vraag of je het wil ontvangen.

Weer een heel klein stukje van Dite Coumou wat hierbij aansluit: "Eén van de redenen dat je God niet hoort spreken, komt niet omdat God niet spreekt, maar omdat onze oren voortduren VOL zitten. Vol met onze eigen gedachten, zorgen en emoties. En niet te vergeten de (oorverdovende) omgevingsgeluiden van een leven in 2021 (en 2022 zeg ik er achteraan). Een sleutel in het horen van God is: Focus. Want wat je aandacht geef, wordt groter. Waarom God dan niet wat harder spreekt? God schreeuwt niet. God gaat de strijd niet aan met andere geluiden omdat Hij vanaf een heel andere plek spreekt. Hoog verheven boven alle ander stemmen. God spreekt vanaf Zijn troon van overwinning. En dat is de plek waar jij geplaatst bent in Christus. (Efeze 2:6)
God fluistert. Dat doet Hij zodat jij Hem hoort wanneer je dichtbij bent. Hij gaat de strijd niet aan met andere stemmen, omdat die strijd allang geleden gestreden is. God wacht geduldig todat jij de tijd maakt om bij Hem te zitten in de troon van overwinning. In de rust. Daar hoor je helder wat Hij tegen je zegt. Blijf dichtbij Hem."

Het ontvangen van dagelijkse goud, van genade maakt ook niet dat opeens al je zorgen weg zijn. Of je niet meer ziek bent. Het betekent ook niet dat je leven opeens over rozen gaat. Of dat je geen verkeerde dingen (zonden) meer zou doen.  Ik ben niet een of ander ‘welvaartsevangelie’ aan het uitdragen. De scherven van de zonden, van dit bestaan in deze gebroken wereld blijven. Toch is dat goud er om jouw gebrokenheid, jouw scherven te helen. 
Mijn boek Scherven en genadegoud is één grote getuigenis van deze waarheid. 

Welke opvangbakken gebruik jij om de genade-goudstukken te ontvangen?
Verlang je naar Hem?
Naar genade en genadige momenten?
Let op: Ik sta voor de (jouw) deur en klop aan. Als iemand (jij?) naar Mij luistert en de deur (van je hart) opendoet, zal Ik bij hem binnen komen. Dat zullen we samen eten: hij met Mij en Ik met hem. (Die volgorde staat er) Openbaring 3:20

Laat geen mens, geen situatie, geen ervaring, geen kerk, geen godsdienst, geen duivel, niets en niemand jou weerhouden om die overvloed van genade in je leven dagelijks te laten binnenstromen!

Ik sluit af met dit gebed als een zegen over jouw leven:

Open mijn ogen dat ik U zien zal
Open mijn ogen
'K wil Jezus, mijn Heer zien
Open mijn ogen, opdat ik U zien kan
Open mijn oren, opdat ik Uw stem hoor
Open mijn hart Heer, opdat ik gehoorzaam
opdat ik U zien zal...