Liefde op z'n diepst...

Wat was het bijzonder. Intens. Emotioneel. Van hart tot hart. Die zomeravond begin september.

"Find someone who traces the lines in your hands just to feel close to you, and someone who believes the ocean is wrapped in your eyes. Find someone who loves the bones in your body and loves the skin that you live in. Find someone who will help you love yourself." Die week waren ze getrouwd! Heel bijzonder, als ik erbij vertel dat Marianne een hersentumor had. Het moet echte liefde zijn, om dan nog - misschien juist wel dan - te trouwen. Elkaar te beloven er altijd voor elkaar te zijn. Omdat Marianne niet heel veel energie had, is de fotoshoot opgeschoven naar een ander tijdstip. En dat werd die mooie na-zomer-avond...Het boeketje was al aan het drogen... maar de liefde tussen die twee zeker niet!De trouwkleren werden weer uit de kast gehaald en we gingen op pad. Klaas had eerder dit jaar een bootje gekocht. Om samen te genieten van het samenzijn, de stilte, de natuur, de rust. Juist in deze turbulente tijden, tijd maken voor elkaar. En wat is er de afgelopen maanden genoten van dit kleine huisje op het water! Thermoskan koffie mee, picknickmandje ... trossen los en gaan! Al is de temperatuur misschien wat frisser... de zon en de blauwe lucht maken alles goed! Klaas verwoordde het zo: 'Marianne is het mooiste cadeautje.' Deze foto... Daar kan ik keer op keer ontroerd door raken. Meer dan duizend woorden kunnen zeggen. Met het uitwerken van deze foto's heb ik menige traan over m'n wangen voelen lopen. De liefde die van mijn scherm afspatte... en tegelijkertijd de onzekerheid van de ziekte en dreiging van elkaar te verliezen. Het mooiste komt nog. Een week na deze fotoshoot is Marianne opnieuw geopereerd aan de tumor in haar hoofd. 'Helemáál weghalen kon niet' was gezegd, en met de eerste operatie is er een half jaar geleden ongeveer 90% weggehaald. Ondanks verdere behandelingen was de tumor weer gegroeid. Een tweede operatie was dus nodig. Met alle risico's van dien. Maar de scan na deze operatie laat iets zien wat niemand snapt: de tumor lijkt nu wél helemaal weg! 'Sommige dingen kunnen wij artsen ook niet verklaren, mevrouw', zei de arts. En Marianne zei: 'dan zijn de gebeden toch verhoord.' Al is het zeker nu nog steeds aansterken van het heftige afgelopen half jaar... dit is en blijft een wonder!Wil je op de hoogte blijven van het werk van Jonneke? Like dan de facebookpagina! Bij 1950 likes wordt er iets weggegeven (zie de fb-pagina) en bij 2000 likes iets moois en groots! Keep updated!