Missie van vandaag: winkelen.

Bij mooi zomerweer heb ik genoeg jurkjes, maar m'n sokken zijn versleten, zwarte shirts alleen met een of meerdere gaten, m'n werk-schoenen echt opgedragen... Dan wordt het tijd voor het onvermijdelijke: winkelen. En ik hoor waarschijnlijk bij een minderheidsgroep: vrouwen die een hekel hebben aan winkelen.

Ja, ik koop veel online en dat bevalt me prima, maar zeker als ik echt een aantal broeken en blousjes nodig heb, en goed zittende schoenen, is het 't handigst om gewoon te reallife te shoppen. Om te voorkomen dat je dozen vol laat bezorgen, past en vervolgens met een dikke teleurstelling weer terug moet sturen.

Naar de stad dus. Waar die winkels zijn waar alles moet hangen en staan wat ik nodig heb.

Bij de winkels zie je weer wat de mode is. (je-weet-wel: dat wat vandaag iedereen mooi en geweldig vindt en morgen weer 'not-done' is. En van die details in kleding en schoenen die alle jeugdherinneringen in rap tempo naar boven laten borrelen, omdat dat na 20 jaar weer in de mode is.) En: 'Oh ja, de V&D is er niet meer: waar koop ik nu mijn sokken en onderbroeken?'

Veel blingbling en goud en zilver zie ik bij de eerste schoenenwinkel en wil eigenlijk gelijk al heel hard wegrennen. Niks voor mij namelijk. Maar ik zet door. Ik heb 'n missie: ik wil weer kleren waar ik lekker in kan werken. En schoenen met hakken en lekker zittende 'werkschoenen'. Ja, en ook iets 'netjes'... want het merendeel wat ik in mijn kast heb hangen is oud. Vale knie-en-elleboog-plekken. Letterlijk zitten de gaten erin. 2016-05-21_0001Dat dat zo is, heeft een reden. Want ik had mezelf voorgenomen dat ik pas écht weer lekker mocht winkelen als die vijf kilo's eraf zijn. Je weet wel, die lastige kilo's. Bij m'n bovenbenen, billen en buik. Die ja. Maar dat beloof ik mezelf al een paar jaar: áls ie kilo's eraf zijn, dán...

Onlangs ging die knop om. Ja, ik weet het. Het zou fijn zijn als die vijf -soms drie, soms twee, dan weer vier- kilo's gesmolten waren. Dan staan sommige kleren je net beter, weet je. Maar het is nu even zoals het is. Ik wil me niet meer elke keer zo straffen en mezelf zo teleurstellen over die kilo's. Ik ben gezond (wat een zegen!) en wil weer positief zijn. 13256507_471637296364876_4001889652181415252_n Naar die winkels dus. Winkels in drukke straten. Met veel reclame. Met draaiorgels en andere muziek. Druk in je hoofd man.

Maar ik heb een missie: kleren kopen waar ik mezelf lekker in voel en blij van word. Pasvorm. Kleur. Gebruikersgemak. Eerlijke kleding. Kwaliteit. Originaliteit. Prijs. In welke volgorde besluit je of iets wel of niet koopt? Winkelen is keuzes maken. Heel veel keuzes. 2016-05-21_0002 Gelukkig heb ik 'voorwerk' gedaan: bij m'n favoriete winkels even op de webshop gekeken. En m'n favorieten in 'n lijstje meegenomen. Heel kritisch loop ik door de rekken; en dan bedoel ik juist dat ik niet gelijk alles stom, en lelijk en afschuwelijk en kits wil vinden. 'Het zou een optie kunnen zijn', dan gaat ie mee. Met een hele stapel beland ik in de paskamer. Broek 1 kom ik niet in. Eh. Hm. Gelukkig broek 2 en 3 wel. En vervolgens moet ik een paar van mijn 'online-favorieten' laten gaan omdat het model me niet staat. Maar zijn er genoeg andere -niet van te voren geselecteerde- items die ik lekker mee naar huis ga nemen. (bij sommige winkels is de uitverkoop ook al fijn begonnen) Vrolijke kleuren en m'n dikke billen iets verhullend af en toe ;-) en heel fijn over en weer te combineren met elkaar. Zelfs voor Sjoerd weet ik broeken, slippers en een blouse te scoren. Yes. 2016-05-21_0003

Wat een rijkdom. Weer genoeg (teveel?) om aan te trekken en weer netjes voor de dag komen. Wat een rijkdom dat ik dit kan doen!

En die paar toffe schoenen met sleehak die ze niet meer in de winkel in mijn maat hebben? Die koop ik bij thuiskomst gewoon online ;-) Missie dik geslaagd!



Geïnspireerd geraakt door mijn blogpost? Deel hem via:

Facebook of Twitter


This thread has been closed from taking new comments.