Pelgrims vluchten niet

Denk eens aan een paar aspecten van ons leven:
- de groenten en fruit en de manier waarop ze gekweekt en bespoten worden, bewerkt en vervoerd worden.
- 'vis is gezond' maar na het kijken van Seaspiracy toch een heel ander beeld bij dat 'gezond' krijgen. En tegelijkertijd je vertwijfelt afvragen of deze industrie nog wel te stoppen is.
- minder/geen vlees eten, maar niet altijd beseffen dat producten als soya de grond ook enorm uitputten en vleesvervangers vaak veel te veel zout en andere ingredienten bevatten die echt niet goed voor je zijn.
- we kopen een electrische auto - maar staan er niet bij stil dat om bepaalde benodigde grondstoffen te krijgen, kinderarbeid en mensenlevens gemoeid zijn.
- smartphones en veel electronische apparaten: idem dito.
- we moeten van het gas af - maar de vraag is of andere opties zoveel beter voor het milieu zijn als je dieper onderzoek doet.
- de kleding die we dragen: de snelle productie voor de laagste prijzen heeft een bittere prijs. Je kunt hier daarover een docu kijken.
- de manier waarop we energie opwekken, waarop we ons verplaatsen, ...

Het lijkt wel of alles wat we doen, een mooie, maar ook een hele bittere kant heeft. Wanneer doe je het goed? Wanneer maak je de beste keus?

Links of rechtsom heeft ons handelen impact op de aarde, op grondstoffen, op levens van anderen.

Is de wereld naar de klote, om het even heel plat te zeggen? Is dat pessimisme of realisme?
Een virus die de hele wereld platlegt, in z'n greep houdt en aan het licht brengt hoe wankel onze zekerheden zijn?
Berichten over nog meer beheer, controle, macht door een nieuwe wereldwijde ingreep in de nabije toekomst?

Vluchten, gewoon weg van al deze gekkigheid. Wil je dat ook weleens?
Ik wel.
Vluchten kan niet meer, ik zou niet weten waar naar toe.

We zijn pelgrims zonder permanente verblijfplaats. Een pelgrim loopt en reist en doet onderweg veel levenservaring op. We mogen tijdelijk een poosje op deze aardkloot zijn en rondwandelen en leren en ontdekken. We zijn niet gemaakt om eeuwig hier te zijn. We zijn pelgrims, op weg naar een beter Vaderland! Weet niet hoe het jullie vergaat, hebben jullie soms ook zo'n vervreemdingsgevoel op dit stuk van je levensreis? Onmacht, verbazing, teleurstelling, verbolging wellicht. Ik kan er niets aan doen, maar het gevoel van pelgrim te zijn, neemt met de week toe.

Er zijn een paar liedjes die de laatste tijd regelmatig in mijn gedachten zingen. Ik deel ze met jullie:

Vluchten kan niet meer, 'k zou niet weten hoe 
Vluchten kan niet meer, 'k zou niet weten waar naar toe 
Hoe ver moet je gaan 
De verre landen zijn oorlogslanden 
Veiligheidsraadvergaderingslanden, ontbladeringslanden, toeristenstranden 
Hoe ver moet je gaan 
Vluchten kan niet meer, 'k zou niet weten waar
Schuilen alleen nog wel, schuilen bij elkaar
Vluchten kan niet meer
(Frans Halsema & Jenny Arean)

Here God, wij zijn vervreemden 
door te luist'ren naar uw stem.
Breng ons saam met uw ontheemden, 
naar het nieuwe Jeruzalem.

Door de wereld klinkt een lied
tegen angsten en verdriet;
tegen onrecht, tegen dwang
richten pelgrims hun gezang.
(Evangelische Liedbundel gezang 263)

Kom mensen en luister en hou nu je bek,
Het water dat komt jullie al tot je nek,
En geef toe dat je nat bent, doorweekt tot je hemd.
Probeer het maar niet te vermijden.
En wie niet wil verzuipen is wijs als hij zwemt,
Want er komen andere tijden.
(Boudewijn de Groot)

En toch lieve mensen, pelgrims vluchten niet. Omdat ze in de eerste plaats niet weten waar ze naar toe zouden moeten hier op deze wereld. En in de tweede plaats leven ze met een uitzicht op een betere wereld, een toekomst. 
Pelgrims zijn op doorreis, en soms maakt de reis hen moe, put het hen uit. De braamstruiken kunnen schaafwonden geven en de blaren kunnen op de voeten staan. Maar elke pelgrim zal op tijd nieuwe kracht krijgen, op weer op te staan en door te gaan om zijn/haar taak hier te doen.

Jij en ik kunnen in onze wereld doen wat nodig is: omzien naar de mensen om je heen, in gesprek gaan met de ander over dat wat je op je hart krijgt, opstaan tegen onrecht, en mensen wijzen op de houvast in het leven hier en voor het hiernamaals!

Weet je bemoedigd door Hem die op je wacht (Oh, wat een feest gaat dat zijn!) en door andere pelgrims. Je bent niet alleen.
Voel je je wel eenzaam? Je mag me een mail sturen.
Laten we de verbinding opzoeken en elkaar de hand reiken.