Ontstemd - stem(on)gemak

Stemmen - wat en hoe kies je?

Naast me ligt m’n stembiljet. (15,16),17 maart is het zover, dan mogen we een hokje rood kleuren. Nooit eerder heb ik me zo verward gevoel over dit ‘recht’ wat we hebben. Op welke partij ik stemde, was tot nu toe redelijk duidelijk. Misschien wisselde ik een keer, van lijst of kandidaten, maar toch hoefde ik er niet lang over na te denken.

Dit jaar is dat voor mij heel anders. We hebben meer met politiek en politieke besluitvorming te maken gehad dan ooit in mijn leven. Met grote gevolgen, tot in onze huiskamers aan toe. Ik heb ook meer dan ooit gevolgd welke partij wat vindt en tegen welke zaken ‘ja of nee’ zegt. En heel eerlijk? Ik heb me heel wat verbaasd, verbolgen en teleurgesteld gevoeld. Zoals onlangs nog: hoe kún je het oké vinden dat we alle kinderen, leeftijd maakt niet uit, ook laten testen-testen-testen. (Om in de woorden van onze landsvoormannen te blijven). Kindvriendelijke teststraten worden uit de grond gestampt. En zo snel mogelijk een groen paspoort invoeren? Waarom is er maar een enkele partij die zegt: maar dát gaan we niet doen? 

Mijn stempas geeft mij het recht om iemand te mogen kiezen die mijn belangen behartigt in de Tweede Kamer. Iemand die het daar opneemt voor dat waarvan ik denk dat wijsheid is. Het werkt toch zo?

Paar voorbeelden om over na te denken:

• Hoe kan het dat er miljoenen worden uitgegeven aan labaratoria om coronatests te analyseren die nog niet eens de helft van het werk doen, terwijl aan de andere kant tien, zo niet honderdduizenden ondernemers hun hele zaak en pensioen zien vervluchtigen? - zie hierboven afbeelding van NOS-teletekst-
• Hoe kan het dat een demissionair kabinet nog steeds met nieuwe ideeën komt, zoals de werkeloosheidswet flink inkorten? Want ja, de golf van werkeloosheid die er onvermijdelijk aan zit te komen is natuurlijk niet te betalen. Misschien waan jij je nog veilig met je vaste baan en contract. Maar stel dat dat anders wordt? Denk je ook aan dit soort dingen als je gaat stemmen?
• Weten we allemaal nog dat de eerste cijfers gingen om IC’s en overlijden? Maar dat is inmiddels niet meer reden om de maatregelen te versoepelen. Het gaat nu om besmettingen, of we daar nu erg ziek van zijn of niet. De avondklok die in januari inging zou de eerste maatregel zijn die geschrapt zou worden. We leven nu in maart en nu klinkt het: 'het zou erg onvoorzichtig zijn om de avondklok op te heffen'. Zien jullie t al voor je, een zomer met een avondklok? De regels gaan niet meer over dood of leven. Ik zie het in elk geval niet meer, echt niet. Buitenproporionele regelgeving, schade/ziekte/sterfte door de regels... gelukkig staan er steeds meer mensen op om hier oog voor te vragen.
  Ken je de parabel van de kikkers in de pan? Doe kikkers in kokend water en ze springen eruit. Doe ze in koud water, dan blijven de kikkers zitten en door de langzame verandering van temperatuur wordt de kikker langzaam gekookt en sterft. (je mag zelf de toepassing bedenken)
• Griep is verdwenen omdat iedereen zich aan de regels houdt. Coronabesmettingen stijgen omdat niemand zich aan de regels houdt. Lees deze nog maar een keer ja ;-)
• Wat er afgelopen jaar gebeurd is, is schijnbaar een voorproef van wat er nog komen gaat.  Werd ik vorig jaar nog uitgelachen als ik zei dat je straks zonder vaccinatie dit of dat niet meer zou mogen, inmiddels is het op sommige plekken in de wereld al keiharde werkelijkheid en bij ons vanaf de zomer. En wist je dat de zgn. groene paspoorten al in mei 2020 zijn ingekocht? Misschien denk je nog dat we een keus hebben… dat station is echter allang gepasseerd. Als 2020 een voorproefje is, wil ik je de vraag stellen: wat of welke maatregel is jouw grens? 
  
  

Stemmen. We hebben nog een weekje voor het zover is en we een rondje rood mogen kleuren.  Hebben we überhaupt nog een keus of is de toekomst van ons land al uitgetekend en ondertekend en maakt het niet uit welke partij dat zal gaan uitvoeren? Afgelopen week flitste er een kort gesprekje tussen mijn (inmiddels overleden) moeder en mij. Ik was blij dat PvdA niet gewonnen had, en ze zei: 'het is allemaal één pot nat. Zij zijn ook speelballen door hogerhand gespeeld.' Ik denk dat ik haar nu begrijp.

Je hebt een keus. Je hebt altijd een keus, zou Edith Eger zeggen. 

* je kunt natuurlijk niet gaan stemmen.
* je kunt stemmen wat je altijd deed en verder niet veel nadenken over de consequenties van je keuze
* je kunt iets heel anders stemmen: misschien beetje eng, voor mij wellicht nodig nu.
* je kunt je stembrief verscheuren en meedoen met deze actie. Je stempas met deze brief -ondertekend- opsturen naar Den Haag. Is ook een vorm van stemmen. 

Een ding wil ik je meegeven: Ga niet over je etische grenzen heen, maar durf op te staan voor jouw mening.
De wereld van kieslijsten en wat ze vinden, is afgelopen jaar in écht in een ander daglicht komen te staan.
Weeg, herweeg je keus. Stem op die manier (welke van bovenstaande opties je ook kiest) alsof jij verantwoordelijk bent.
Want je geeft jouw verantwoordelijkheid door aan een persoon, een partij. 

Ik wens je heel veel wijsheid, succes en zegen toe.