Vakantie! Pauze. Ademruimte. Afstand. Reflecteren. Voor veel mensen is de vakantie aangebroken. Een tijd waarin je andere dingen doet.
Door de drukte is het er nog niet van gekomen, maar in mei piepten wij er een dag of 9 tussenuit. Omdat ik zo verlangde naar zee, naar hoge golven en rotsen en... omdat het kon zonder al te veel c-gesnor.
We gingen niet naar Zuid-Afrika, niet naar Curacao (staat ook nog op mijn lijstje) maar naar Zuid-Spanje - de Algarve -.
En allemachtig wat is het daar prachtig!
Zonder prik, test en bekvodje weer in het vliegtuig zitten en je vrij voelen als een vogel. In gedachten dansen en springen en achterover liggen op de wolken. Ik heb serieus met tranen in mijn ogen in het vliegtuig gezeten dat ik dit toch weer meemaakte. Want dat had ik niet meer durven hopen.
En dan gaan we op pad, met een huurauto (waarvan de prijzen inderdaad belachelijk hoog zijn geworden). Maar we gaan op avontuur en komen al snel deze ruine tegen. Gelukkig wacht Sjoerd geduldig in de auto als ik een rondje om het gebouw loop en fotografeer.
We struinen door mooie dorpjes en genieten van al het moois.
Maar als de zon echt gaat schijnen, gaan we weer naar de zee. Ik heb élke dag minimiaal 1x gezwommen: hoe koud het water ook was. En met al die voorjaarsbloemen en groen lijkt de kust extra mooi!
Want die kust mensen... die kust. Zo afwisselend, zo bijzonder mooi. Bijna net zo mooi als in Zuid-Afrika bij m'n favoriete Oubos ;-)
Meer bebouwing, veel meer. Wij waren in het voorseizoen: ik denk dat het in het hoogseizoen afgeladen is hier en alles vol vol vol zit. Kijk, hier zie je wat 1 stap opzij voor verschil geeft qua foto en sfeer!
Dit he. Dit. Uren. Zet mij hier een dag neer, geen probleem. Golven volgen en genieten als ie hard kletst!
We hebben uren en uren en uren geklauterd en geklommen en gelopen langs de kust. Langs de stranden en weer omhoog.
Dit vond ik ook fantastisch: ik weet - van liedjes - hoe mooi Pretoria (Zuid-Afrika) is als de jacaranda's bloeien. Paarse straten. Ik was alleen nog nooit in dat seizoen daar. En nu, op het onverwachts, bloeiden ze hier volop en overal. Een extra cadeautje!
Het anker-kerkhof. Hier kan ik dus ook echt heerlijk dwalen en in gedachten 101 vragen stellen... Wat doen ze hier, wat hebben ze meegemaakt, wat heeft elk anker onder water gezien, waarom is die ene zo kapot... enzovoorts.
Dat poppetje daarbovenop? Dat ben ik ;-)
Een bloemengek blijf je, ook op vakantie ;-)
Karakteristiek straatje.
Sjoerd heeft via Airbnb en andere sites leuke slaapplekken gevonden en zo hebben we bijna elke nacht op een ander plekje geslapen. Op deze manier was het mogelijk om echt de hele zuidkust te bekijken. We hebben bijna alle strandjes wel gezien of langsgelopen. Echt top, en ik besef maar al te goed dat die flexibileit luxe is.
Vakantie. Tijd van bezinning. Van avontuur. In en uit je comfortzone.
Misschien blijf je wel (lekker) thuis. Misschien ga je heel ver weg. Wat je ook doet, ik hoop dat je extra tijd vrij kunt maken voor pauze. Pauze van je drukke werk, leven, wereldchaos. Pauze om naar binnen te keren en te kijken wat er daar speelt. Want weet je, daar gaat het om. Niet de mooie plaatjes, (al is dat heus fijn) maar het gaat om evenwicht, vrede en geluk in jouw en mijn hart.
Dat wens ik je toe!
Degenen die mij op instagram volgen, hebben al heel wat van deze vakantie voorbij zien komen in mei. Ik heb zelfs op deze vakantie mijn eerste 'reels' op insta gemaakt. Zo zo ;-)
Op deze blog heb ik nu alleen wel meer foto's geplaatst die ik met mijn camera (ipv Iphone) maakte.
Ook van onze volgende reis binnenkort zal ik op mijn insta vast wat delen. Ik hoop dat onze plannen door kunnen gaan en ik doe pas een rondedansje als ik op plek van bestemming ben.
Normaal gesproken heb ik veel blogs klaar die tijdens mijn vakantie toch online gaan: dit jaar zul je het met een paar moeten doen. Google vindt dat minder leuk, maar ik heb er vrede mee ;-)