Elke dag word je geboeid
door andere mensen,
mensen met een verborgen,
onbegrijpelijke rijkdom,
en mensen met geizchten
waar je zonder veel moeite
dwars doorheen kunt kijken.
Mensen zoals je ze dagelijks
met tientallen kan ontmoeten,
die je voorbijhollen
alsof ze heel dringen
een belangrijke opdracht
hebben te vervullen.
En mensen met vragen ogen,
of anderen,
die blij zijn je te zien,
of mensen die gewichtig doen en
eigenlijk niets te zeggen hebben,
omdat ze niet hebben geleefd.
Toevallig ontmoet je ook mensen
die je rakelings voorbij gaan,
even maar,
die je,
je begrijpt niet hoe,
niet meer kan vergeten.
En mensen met gespannen gezichten,
die vechten met het ritme van de tijd.
Ze vergeten rustig te leven.
En mensen die profetisch denken,
en anderen die voortdurend achternahollen,
en mensen die nooit iemand ontmoeten.
Wonder, al die mensen
ze doen je nadenken...
Soms dwingen ze je
door de harde trek van het gezicht
en door de gebeurtenissen heen
te puren naar de echte mens,
die verborgen zit.
En die je niet kent,
als je niet kijkt en luistert.
Er gebeuren eenvoudige dingen, met eenvoudige mensen., en tragische dingen, met tragische mensen. Er gebeuren wonderlijke dingen met wonderlijke mensen. Maar er gebeuren ook vreemde dingen met heel gewone mensen...
-Agnes Pas-