Wat betekent of doet de Geest in jouw leven?

Pinksteren had iets geheimzinnigs vond ik vroeger altijd. Die vlammen op de hoofden, het praten in allerlei vreemde talen, de geest die ‘uitgestort was’ (wat is uitstorten dacht ik dan?) Het was iets wat ik nog nooit gezien had en in elk geval veel aan mijn verbeelding overliet. 
En misschien heeft het Pinksterfeest dat nog steeds wel een beetje. Bij de geboorte van Jezus, of het sterven en zelfs het opstaan, kunnen we ons nog iets voorstellen. Maar die Geest… wat zie je dan? Hoe zit dat dan met die vlammen op hoofden?
En vooral: wat kunnen we vandaag de dag merken, ervaren of leren van die Geest? Mooie vraag om met elkaar eens over na te denken. 

Als we de geloofsbelijdenis opzeggen dat staat er ergens aan het einde: 'Ik geloof in de Heilige Geest.
' Over God de Vader en Over Jezus, de Zoon worden meer woorden en zinnen gebruiken. 


Een klein zinnetje.
'Ik geloof in de Heilige Geest.'

Alsof we niet helemaal goed weten wat we met die Geest aan moeten. De Heilige Geest is een soort mysterieus, ongrijpbaar: vlammen, wind, tongen: wat moeten wíj daar dan eigenlijk mee?

Wat mij opvalt is dat er in de ‘gewone kerken’ weinig over de heilige Geest, de werking en de gaven gepraat wordt. We leren vaak nog wel de vruchten van de geest. Wie kan ze opnoemen?  'Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing'. (Galaten 5:22-23)
En wellicht herkennen we allemaal wel iets van deze eigenschappen die we meer en meer krijgen als je God, Jezus en de Geest persoonlijk kent.

Verder blijft het een beetje statisch; ja, Jezus is opgevaren naar de hemel en om als God toch bij ons te zijn, werd de Geest uitgestort.
Mooi, prima, maar staat er dan een punt?
Of begint het feest dan eigenlijk pas echt?

"Maar de Trooster, de Heilige Geest, die de Vader zenden zal in mijn naam, die zal u alles leren en u te binnen brengen al wat ik u gezegd heb." (Johannes 14:26) 
Kijk… alles leren en ‘te binnen brengen’… dat is toch fantastisch?

Als je tot geloof komt, is dat net een soort verliefdheid: je bent vol van Jezus, vol van wat er gebeurd is, je voelt je in de zevende hemel, opgetild en vrijgesproken door de Vader. Maar die eerste blijdschap kan door de rauwheid van het leven verkoelen, en juist dan hebben die gave en de doop van de H.G. zo hard nodig; daardoor worden we doordrenkt van liefde, een diepe zekerheid die niet weg te branden is. Dan krijg je ook een visie voor de dingen die achter de schermen spelen.

Iemand heeft het mij eens zo uitgelegd: bij de kinderdoop wordt je opgedragen aan het verbond. De bekeringsdoop is een teken van afsterven en met Christus opstaan. In die volwassendoop worden dingen verbroken die dieper gaan dan wij vaak zien of merken. 
We gaan dan nog beter zien, horen, ervaren dat de geestelijke wereld nummer één is, de aardse wereld nummer twee. Het mooie is dat de Geest je leert kijken en opereren vanuit dit eerste wereld: met die wakkere open ogen kijk je naar de zichtbare wereld. 



Je gaat dan ook beter zien hoe geraffineerd de duivel te werk gaat. Demonen weten dondersgoed wie Jezus is en wie jij bent.
De duisternis komt om te roven, te stelen, te slachten en te doden!

Het is mooi/goed om na te denken over de vraag: welke leugens of aannames zijn er in mijn leven, welke zijn er binnengekomen?
Op welk vlak rooft satan bij mij?



Daarnaast leer je beter een andere stem horen en begrijpen. Een stem die heelt, die opbouwt, bemoedigd, leert, scherpt …
Dat stemmetje, de manier waarop God jou bereikt, dát doet nu de Geest.

- Dat kan zijn door aanbidding: muziek luisteren, zingend bidden.
- Een beeld wat zich sterk in je gedachten opdringt, en je niet meer kwijt raakt. Vaak wil de Geest je dan iets laten zien.
- Of door dromen of visioenen. (en ik weet uit ervaring dat zo’n droom of beeld sterker is dan gewone dromen en je het beeld niet zomaar kwijt raakt),
- Maar ook stille zachte stem in je gedachten - waarvan je eigenlijk denkt: huh? Denk ik dat? En dat je steeds beter de stem van die Geest leert kennen en verstaan.
- Dingen die je leest…. In de bijbel of andere boeken die ineens zo ‘kloeink’ naar binnen gaan en je diep raken als een dartpijl in the 'bullseye'.
- Je kunt lichamelijk ook echt iets voelen: een siddering, trillen, warmte.
- Getallen en andere symbolen die steeds terugkomen.

De Geest gebruikt echt van alles om jou dingen over God en over jezelf te laten zien en ontdekken. 
God kent jou namelijk door en door en kent ook alle details van je leven, dus weet welke woorden, beelden, getallen of wat dan ook nú passen!

En hoe je dan kunt weten of het van jezelf is of van de Geest?


- Het gaat nooit tegen Gods woord in.

- Je kunt - door oefening - die stem steeds beter leren herkennen.

- Je mag bevestiging vragen (die krijg je dan ook zeker) ‘Eenmaal sprak God tot mij een woord, tot tweemaal toe heb ik het gehoord.’
- Je ervaart er vrede over, geen onvrede. Je voelt liefde -  geen angst, er is vrijheid, geen gebondenheid.

Paulus legt duidelijk uit dat de Geest verschillende gaven geeft aan Gods kinderen: “Er is een verscheidenheid van genadegaven, maar het is dezelfde geest.
Er is een verscheidenheid van bedieningen en het is dezelfde Heere.
Er is verscheidenheid van werkingen, maar het is dezelfde God, die alles in allen werkt. 

Aan ieder echter wordt de openbaring van de Geest gegeven tot wat nuttig is voor de ander! 
Want aan de een wordt door de Geest een woord van wijsheid gegeven, aan de ander een woord van kennis, door dezelfde Geest, en aan een ander geloof, door dezelfde Geest, en aan een ander genadegaven van genezingen, door dezelfde Geest.
En aan een ander werkingen van krachten, en aan een ander profetie, en aan een ander het onderscheiden van geesten, en aan een ander allerlei talen, en aan een ander uitleg van talen. Al deze dingen echter werkt een en dezelfde Geest, Die aan ieder afzonderlijk uitdeelt zoals Hij wil.”
1 Kor. 12

Aan iedere gelovige heeft gaven. Niemand uitgezonderd: dus, gefeliciteerd! Jij hebt ze ook!

En dan gelijk nog maar een stukje uit Romeinen erachteraan: "En nu hebben wij genadegaven, onderscheiden naar de genade die ons is gegeven
Hetzij profetie, naar de mate van het geloof, hetzij dienstbetoon, in het dienen, hetzij wie onderwijst in het onderwijzen, hetzij wie bemoedigt in het bemoedigen, wie uitdeelt in oprechtheid, wie leiding geeft, met inzet, wie zich over anderen ontfermt met blijmoedigheid.

"

Paulus maakt geen onderscheid tussen gewone en bijzondere gaven. Hij noemt enerzijds alledaagse gaven zoals dienstbetoon, onderwijs en bemoediging, anderzijds noemde hij de meer bijzondere gave van bijv. profetie en zegt hierover ‘gebruik die in overeenstemming met het geloof.’ Dat wil zeggen naar de mate van het geloof dat God ieder in het bijzonder heeft toebedeeld.

Er is geen rangorde. Het zijn gaven, talenten die genadiglijk aan ons gegeven worden, geheiligd zijn voor God om te vermenigvuldigen! Niet om dat op je goede werken lijstje te schrijven, maar omdat de liefde voor God en zijn koninkrijk te groot is en graag uitgebreid wil worden!


En weet ook: de duivel heeft een groot doel: jouw bediening platleggen. Zorgen dat jij je gaven niet gebruikt en fluistert je daarom leugens, of soms gewoon halve waarheden in. Juist op dit gebied is er veel innerlijke strijd.



Gewoon even een vraag: wat zou voor jou en mij een blokkade zijn om je gaven te ontdekken en ze gebruiken?


Vaak heeft dat te maken met onze eigen angst: ‘dat werkt niet zo bij mij’. ‘ze zien me aankomen.’ ‘straks gebeurt er niks’.
Dat is een leugen.  

Onthou dat.

Verder helpt het om je te verdiepen in de gaven, er zijn bijv. Gaventesten en vooral bidden om persoonlijk inzicht. En experimenteer, probeer het gewoon uit. God zal je verrassen!
Als je steeds meer een relatie opbouwt met de Geest, en je gaat doen wat hij je zeg, wordt het riskant ;-)

Faith is risk -  geloven is risico nemen!

’Da’s toch raar, denken we al snel’. Stel: je krijgt een sterk gevoel dat je tegen iemand iets moet zeggen. Misschien is op iemand afstappen wel ver uit je comfortzone: doe je het dan toch? Of hou je je mond?
 Als je iets gelezen, gedroomd, gezien hebt …  stop je dat snel weg? Of deel je het met anderen, ter opbouwing van het geloof?

Ik zou jullie willen uitnodigen dit weekend (lees: week) om je open te stellen voor de Geest: laten we hier gewoon oefenen. Zing dat lied! 
Als een beeld in je hoofd zit, vraag aan God voor wíe dat beeld is en geloof me: ook dat zal duidelijk worden.

Ik heb - ook in deze groep - weleens een droom gedeeld. Dat was best eng. En toch is de strekking van die droom bevestigd door anderen. Sterker nog: het feit dat we hier bij elkaar zijn, daarvan is een droom van ‘zingen met paasfeest in het weiland’ het begin geweest. Heel eerlijk? Ik vind het ook nog best een beetje - en soms heel erg - spannend. Ik kreeg pas nog het gevoel dat ik voor iemand moest bidden…. omdat ze me iets vertelde dat ze zich aangevallen voelde in haar geloof. Ik heb het niet gedaan… en daar heb ik nog steeds spijt van. Want jongens, ook ik vind dat soort dingen eng. Tegelijkertijd openen zich op de meest onverwachte manieren deuren en dan is het de vraag: lopen we weg, of staan we 'aan'. Kunnen we iets van dat vuur van die Geest in ons laten zien aan de ander?

Álle gelovigen moeten dat oefenen en soms denk ik weleens: we kunnen van onze jongeren en kinderen daarin veel leren: ‘meer onbevangenheid en gewoon doen’.


"Daarna zal het geschieden, dat Ik mijn Geest zal uitstorten op al wat leeft, en uw zonen en uw dochters zullen profeteren; uw ouden zullen dromen dromen; uw jongelingen zullen gezichten zien. Ook op de dienstknechten en op de dienstmaagden zal Ik in die dagen mijn Geest uitstorten. Ik zal wonderen geven in de hemel en op de aarde, bloed en vuur en rookzuilen. De zon zal veranderd worden in duisternis en de maan in bloed, voordat de grote en geduchte dag des Heren komt. En het zal geschieden, dat ieder die de naam des Heren aanroept, behouden zal worden. Joël 2:28-32 NBG51

Tot aan die dag mensen… Ik weet dat het verlangen onder de mensen die hier zijn, groot kan zijn naar de dag dat we Thuis mogen komen, maar tot die grote ontmoetingsdag geeft God ons Zijn Geest, laten we dat elke dag, en ook in dit weekend voluit vieren!

Laten we nu naar het mooie lied luisteren: “De Heer heeft mij gezien. Hij heeft het ons gegeven. Gij geeft het uw beminden in de slaap. Gij zaait uw naam in onze diepste dromen.”

Amen

(dit was m'n overdenking afgelopen pinksterdag tijdens de singin in ons weiland)

Na het luisteren naar mooie lied 'De Heer heeft mij gezien en onverwacht' mochten mensen iets delen over 'dat leven met de Geest'.

Als een moeder begint dat ze opeens midden in de nacht wakker werd (gebeurt nooit) en gevoel had dat ze moest bidden... En haar zoon het verder vertelt. Hij was met een paar kameraden bij elkaar, en was juist met degenen die niet geloofden in een goed gesprek geraakt over God en de bijbel. Tot die ene knul vraagt of ze met hem willen bidden. En je raadt het al... dat was exact rond het tijdstip dat de moeder wakker werd en sterk voelde dat ze moest bidden.

Een grietje die een heel poosje echt niks met geloof had, kerk stom vond en juist dingen deed die 'gewoon niet goed waren', zoals ze zelf zei. Maar hier, gewoon in het weiland, getuigde hoe God haar had laten voelen dat Hij wel bestond. Ze vertelde overdat het anders is gegaan dan ze wellicht dacht: God is geen God van strenge regels en een hele hoop 'moeten', zei ze. Drie dagen na haar geloofsdoop, ontmoette ze een christelijke jongen die nu haar vriend is. Ze vertelde ook hoe vaak ze nu gesprekken heeft met haar vrienden over het geloof, hoe vaak mensen niet naar haar toe komen en zeggen: 'Jij geloof toch, vertel eens hoe dit of dat...'

Weet je, ik hou het niet droog dan hoor!

God is geen God van toevalligheden.
Maar van mogelijkheden.
Oneindige mogelijkheden.

Wat merk jij van die Geest van God in jouw leven?