Woordwolk & reflectie

Vandaag ga ik een kijkje in mijn hart geven. Persoonlijke feedback op jullie reacties.

Beste bloglezers, Wat was het ontzettend leuk, mooi en tof om te zien hoe jullie op mijn vraag reageerden. Een groot DANKJEWEL!

Als je mijn werk volgens jullie in een 'woordwolk' zou moeten samenvatten, ziet dat er zo uit: hoe groter de woorden hoe meer keer die genoemd zijn.

En eigenlijk werd ik er een beetje stil van. Het raakte me echt. Bijzondere woorden, die jullie in mijn foto's zien. Want het zijn woorden die mij als persoon ook wel typeren of waarden die ik in mijn leven hoog heb staan. Onlangs zei Susana Barbera (de koningin van zwartwit-foto's): de camera is de ziel van de fotograaf. Fotografen kijken, luisteren en voelen met hun camera. Het is een verlengstuk van henzelf.

Foto's maak je niet met die 'mooie camera', maar met je hart. Hoe je als fotograaf naar de wereld kijkt. Ik kijk weleens naar werk van andere fotograferen en dan zou ik ook wel zus of zo willen kunnen fotograferen. Maar als ik het dan probeer, is het teleurstellend. Omdat ik dan in m'n hoofd ga zitten en niet met mijn hart 'kijk'.

'Waarom fotografeer je?' 't Was een van de vragen die Susanna ons stelde tijdens de workshop. In mijn boekje krabbelde ik woorden als: - omdat ik geloof ik de liefde - omdat ik verhalen wil vertellen - omdat beelden meer kunnen zeggen dan woorden - om herinneringen levend te houden

Deze woorden stimuleren me om door te gaan. Met fotograferen. En dan nog meer met mijn hart. Eerst kijken en luisteren, en dan vastleggen met m'n ziel. Deze richting ben ik al ingeslagen en ik voel dat het de juiste is. De woorden stimuleren me ook om door te gaan met de andere plannen die ik nog heb (en ik hoop God met mij). Nogmaals onwijs bedankt voor de medewerking. Fotocredits van deze foto's: Sjoerd ;-)