Zuid-Afrika: Tietiesbaai

Tietiesbaai. Een plek met een bijzondere herinnering. Begin augustus 2000 hebben we ons hier verloofd. Ik vond een 'mosselschelp' met mijn ring erin. Op de rotsen van Tietiesbaai.

Tietiesbaai. De naam zegt het eigenlijk al. Een baai met twee heuvels in de vorm van 'tietjes'. Een van de vele baaien van de Westkus.

Omdat we geen haast, maar juist alle tijd hebben, kamperen we hier drie nachten. Struinen we drie dagen rond over de bizarre zee-rotsen. Verwonderen we ons over de vreemde vondsten daar. Genieten van de golven die kapot slaan. 'Knagen' we heerlijk een paar kreeftenstaarten naar binnen. Hebben we gesprekken over onze (nabije) toekomst. Verbazen ons over de snel opkomende mist. Hebben het voor het eerst echt koud hier. Spelen we spelletjes en lezen we boeken.

Dit was geen wit schuim van de zee: het was (opge)droog(d), leek wel een soort schimmel. Heel bizar.Linksboven: opgedroogde beestjes. Rechtsboven: dit was de hele vlek met die opgedroogde beestjes. Zomaar op een rots. Linksonder: verloren schoen. Rechtsonder: heel veel zoutkristallen zijn er te vinden op de rotsen. Deze vond ik de vorm van het Afrika-continent hebben. Een heel eind verderop was de 'officiële camping', maar waar wij staan is niets. Wassen doe je in de zee. De rotsen zijn je wc. Eten maak je op een vuurtje. (Sjoerd maakte met stenen zelf een soort 'bbq')En dat eten... man, wat zijn die kreeftenstaartjes lekker! Schransschrans ;-)Daar is mag in Sy Woord Soos die waters bruis Sy stem Soos die son op die see se blou So is die rykdom van Sy trou En aan U is die mag En die heerlikheid en krag En aan U is die eer En die lof want U regeer

Dit is een prachtig afrikaans lied, wat ik bij het opnieuw zien van deze foto's graag uitbundig meezing. Deze periode is voor mij echt zo bijkomen na heftige jaren. Juist ook omdat ik het durf toe te laten, m'n gedachten en gevoelens. Deze stilte en 'zijn in de natuur' had ik onwijs nodig. Én ik besef dat het een groot voorrecht is dat we hier de tijd voor kunnen nemen. Dat groene was een soort half opgedroogd zeewier.  We maken wat foto's van elkaar op deze fijne plek. Ik voel me dan echt ongelofelijk gelukkig zo bij de zee en met 'niks'. Inmiddels bijna 15 jaar getrouwd...   Deze kust geeft een thuishaven aan duizenden zeeleeuwen. We zien ze regelmatig zwemmen en zelfs springen!Tietiesbaai was tof. Goed. Een fijne plek om te zijn. Op naar de laatste 'onderwegbestemming': de Cederbergen.