Emoties... ja en?

Blij. Jaloers. Afschuw. Jaloers. Sympathie. Angst. Verveling. Triomfantelijk. Verward. Dankbaar. Betrokken. Miskend. Enthousiast. Mislukt. Opgewekt. Gestimuleerd. Moedeloos. Verrast. Ontevreden. Ontroering. Zelfverzekerd. Verlegen. Emoties. Wat zijn het en wat moeten we ermee? 

Emoties = 'is een innerlijke beleving of gevoel als vreugde, angst, boosheid en verdriet dat door een bepaalde situatie wordt opgeroepen of spontaan kan optreden. Emoties zijn subjectieve gevoelens en gaan samen met lichamelijke reacties en gezichtsuitdrukkingen en gedrag. In biologische zin is een emotie een reactie van de hersenen op een affectieve prikkel.'

Ons hele leven is doortrokken van emoties: ze helpen ons om contact te maken met jouw echte ik. Jouw diepste kern. Emoties hebben een signaalfunctie. Stel je even het dashboard van je auto voor: als er een lampje gaat branden en je negeert het, kunnen er grote problemen van komen. Zo werken je emoties ook: je kunt ze negeren, dooddrukken, maar dan ontploft de boel op een andere manier. Emoties leren jou veel over wat jij graag wil, wat jouw behoeften zijn.

Er zijn acht basisgevoelens: nieuwsgierig, blij, boos, walging, angst, verdriet, schaamte. Weet je ze te herkennen bij jezelf?

Lang heb ik mijn emoties ondergeschikt gemaakt. Ik vond ze maar lastig en ingewikkeld. Heb ze ook nooit leren benoemen. Want 'doorgaan en doorbijten' was mijn motto. Ik zou me niet laten kennen. Ik negeerde die rode lampjes en wist niet wat ik met die emoties aan moest. Werd ik boos? Laat maar, geen zin in ruzie. Verdrietig? Laat maar, en ik slikte het in. Gekwetst? Laat maar, net doen of het er niet is. Het gevolg van mijn steeds groter wordende verzameling 'lama's' (laat-maars) was dat het een aantal jaren geleden regelmatig en steeds feller botste tussen bijvoorbeeld Sjoerd en mij. Ik negeerde al die eerdere emoties en werd boos. Vooral boos ja. Die andere emoties had ik van jongsaf al zo vaak en zo ver mogelijk weggestopt.

Omdat ik zelf een paar jaar geleden helemaal vast liep (burn-out) en later ook onze relatie dermate beïnvloedde, zijn we bij een EFT-therapeut terecht gekomen. Ik ging met het idee dat Sjoerd 'nou maar eens moest leren om normaal te doen' (het ligt bij die ander, toch?) en kwam erachter dat ik een heleboel te leren had op gebied van emoties. In plaats van de ander af te rekenen en boos te worden op wat hij/zij doet, hebben we geleerd om onder woorden te brengen wat een situatie met óns/míj doet. Om ons te helpen om het juiste gevoel onder woorden te brengen, kregen we zelfs een megalange lijst met emoties. Want ben ik nu boos, of eigenlijk gefrustreerd? Maakt me dit nu verdrietig of is het eigenlijk teleurgesteld, ontevreden of gekwetst?

Wat zijn die onvervulde verlangens die onder die emoties liggen? Heb ik behoefte aan veiligheid en word ik daarom boos als iemand over mijn grens heen gaat? Heb ik behoefte aan acceptatie en wordt ik daarom verdrietig als iemand opmerkingen heeft over iets wát of hóe ik doe? Wil ik graag geborgenheid en positieve woorden en doet daarom negativiteit zoveel?

Het leren onderkennen van de diepere laag, is een levenskunst. Maar eentje die wel te leren is!

Wil je leren om beter met je emoties om te gaan en vooral te de diepere laag van behoeften te leren kennen? Durf op een eerlijke manier naar jezelf en je gedrag te kijken. Ik kan EFT-therapie echt van harte aanbevelen! En wat mij betreft een tof boek om jezelf beter te leren kennen is toch ook weer het boek 'Het onverwoestbare meisje'. Sinds ik die blog geplaatst heb, zijn er al diverse mensen die 'm lezen en ik hoor mooie 'levensverrijkende en veranderende' verhalen!

Emotie-regulatie gaat - nog altijd - niet vanzelf. Zeker als je het pas op latere leeftijd leert, is het iets wat zorg nodig blijft hebben. Maar we leren, we oefenen, we vallen en staan weer op. En hoppakkee, dat gaat steeds beter! Ik ben wat dit betreft vol goede moed ;-)

Als mijn kudde 'lama's' weer begint te groeien, is dat voor mij een teken dat het hoogtijd is om op een rustige manier weer dingen te gaan uitspreken. Ook naar anderen leer ik het steeds beter, soms met uitschieters, maar ik doe het maar mooi.

Long life learning. Om 'n steeds mooiere geslepen diamant te worden. Eentje zoals mijn Schepper mij bedoeld heeft.

Ik wens jou ook veel succes om 'vrienden te worden voor en met je emoties'.

P.S. In een korte enqute die ik gehouden heb, kwam naar voren dat 'jullie bloglezers' deze persoonlijke verhalen graag willen blijven lezen. Blijkbaar zijn het mooie 'speldenprikjes' voor het leven en daarvoor stel ik me graag kwetsbaar en persoonlijk op. Een reactie hoe jij ergens over denkt of mee om gaat, vind ik best leuk ;-) Wellicht kunnen we van elkaar leren.