Gebroken albasten fles

Een gebroken hart, wie heeft dat nooit gehad? Misschien door een onbeantwoorde (puber)liefde. Of wellicht door vertrouwen dat werd beschaamd, of toen je partner besloot bij je weg te gaan, of door het feit dat kinderen het in sommige delen van de wereld zo slecht hebben, of als gevolg van een jeugdtrauma… En vul zelf maar aan.

Stuk voor stuk zijn dit gebeurtenissen of situaties die veel pijn doen en je hart breken, en dat er zo veel pijn in deze wereld is, kan me zó aangrijpen. Je hoeft de krant maar open te slaan of het journaal aan te zetten en je wordt ermee geconfronteerd: niet te bevatten wereldleed.

Is het mijn hooggevoeligheid of de pijn uit mijn eigen verleden dat gebroken harten me zo raken? Ik weet het niet. Maar soms krijg ik buikpijn bij het horen en zien van het verdriet van anderen. Van tijd tot tijd word ik erdoor overweldigd, alsof het in een grote golf over me heen slaat. En het doet mij zo veel pijn dat zovelen op hun eigen manier moeten dealen met de gevolgen van zo’n gebroken hart.

Maar een gebroken hart is niet het einde. Dat leerde ik van mijn moeder, toen ik in de kelder van onze garage zat te huilen. Ik huilde om al het kapotte in ‘mijn puberwereld’. En ik kan je zeggen: het leed in ons gezin ging diep, heel diep. Mijn wereld lag flink aan diggelen. Maar op een gegeven moment kwam mijn moeder binnen en zei iets wat ik nooit zal vergeten: ‘Jon, raap jezelf bij elkaar. Van scherven kun je nog steeds een mooie vaas maken.’ En zo is het. God kan van onze scherven iets moois maken.

We’re all wounded. But wounds are necessary for His healing to enter into our beings. Without wounds and failure and frustrations and defeats, there will be no opening for His brilliance to.

(We zijn allemaal gewond. Maar wonden zijn noodzakelijk om te beseffen dat we Zijn genezing nodig hebben. Zonder wonden en falen en frustraties en nederlagen, is er geen opening voor Zijn glorie.)

Die vaas is er. Ik kijk naar mezelf en zie flinke barsten. Sommige barsten heb ik zelf proberen te vullen met lijm. Sommigen zijn door God gevuld met goud.

God uses broken things. It takes broken soil to produce a crop, broken clouds to give rain, broken grain to give bread, broken bread to give strength. It is the broken alabaster box that gives forth perfume.

(God gebruikt gebroken dingen. Een zaadje moet breken, voordat er een nieuw gewas uit voort kan komen, wolkbreuken geven regen, gebroken graan is nodig voor brood, gebroken brood geeft kracht. Het is de gebroken albasten fles die een heerlijke geur verspreidt.)

Ben jij ook zo’n gebroken albasten fles?



Geïnspireerd geraakt door mijn blogpost? Deel hem via:

Facebook of Twitter


This thread has been closed from taking new comments.