Hoop voor hopelozen -Burundi-

Het is vandaag Wereldvluchtelingen-dag. Even stilstaan bij het feit dat er teveel mensen op de vlucht zijn. Of trauma's hebben van het vluchten. Dichterbij en verderweg.

Zoals jullie wellicht weten zijn wij betrokken bij een 'ex-vluchtelingen-project' in Burundi. Vorige week hadden we weer een meeting met een hoopvolle update over de mensen daar en dat wil ik heel graag met jullie delen.

Even heel kort: 160 gezinnen die soms al jaren op de vlucht waren voor het geweld in Burundi, van vluchtelingkamp naar vluchtelingkamp,  kwamen terug naar Burundi. Het is weer 'veilig'. Deze groep van de laatste vluchtelingen kregen een plek op een heuvel aangewezen, waar ze in schamele hutjes van gras gingen wonen. De UN en ZOA bouwden daar 120 huizen, en dat was natuurlijk geweldig en fijn. Maar er is nog steeds honger, geen werk en geen hoop. De versie van het bezoek aan dit dorp in oktober 2017 kun je hier lezen: http://jonneke.nl/2017/11/maak-kennis-heuvelbewoners/ (doen! dan krijg je een indruk!) ZOA heeft een plan gemaakt en na diverse onderzoeken (want waar en hoe help je nu echt deze mensen) is er het volgende uitgekomen:

- met kerst in 2017 hebben ze een voedselpakket gekregen om hen te bemoedigen (maar dat is natuurlijk maar 'even' en ging meer uit van ons als ZBA-team) - ze hebben een PIP gemaakt: een driejarenplan wat haalbaar is. Met een tekening van hun huidige situatie en een tekening waar ze over drie jaar willen zijn. Ze zetten eigen middelen en capiteiten in, zonder afhankelijk te zijn van externe ondersteuning. (zie hieronder in het artikel in de Trouw) Heel concreet en realistisch kijken en tekenen waar je naar toe wil. - de gezinnen hebben een jaar lang een vast bedrag (denk aan een paar euro per maand) gekregen om iets op te te bouwen. Het is een bedrag wat hen helpt om iets verder te kijken, plannen te maken en te investeren. - er zijn trainingen aangeboden zodat mensen een vak konden leren. - er zijn groepen gemaakt die elkaar helpen en met elkaar een spaarsysteem hebben opgezet. Denk aan ongeveer 10 huishoudens die elke week een vast bedrag in een pot stoppen en dan uit de pot kunnen lenen. Stel persoon A zegt: 'ik zou graag uit de pot willen lenen om stoffen te kopen/investeren voor in m'n naai-atelier en ik kan dit over 2 maanden terug betalen', dan is dat mogelijk mits iedereen het erover eens is. Dit systeem leverde zoveel vertrouwen binnen dit dorp en elkaar op dat het een meerzijdige functie heeft!

 Dan nu een paar korte voorbeelden van wat er met het geld gedaan is en welke stappen er zijn gezet:

* Geld is geïnvesteerd om konijnen te kopen en dat loopt als een tierelier (fokken als konijnen weet je wel) en er is een mooi bedrijfje ontstaan. Konijn wordt namelijk gegeten, zoals wij ook kip eten. * Deze mevrouw heeft een chronische ziekte en heeft een ziektekostenverzekering kunnen afsluiten waardoor ze nu in het ziekenhuis geholpen wordt. Denk dan aan 0.30 cent per maand ofzo, maar als je niet genoeg eten hebt, kun je een verzekering al helemaal niet betalen. En ze heeft gereedschap gekocht om haar stukje land te kunnen bebouwen. Super dat kleine beetjes helpen om zulke stappen te zetten. * Door trainingen die de ZOA gegeven heeft, zijn er inmiddels heel wat vakmannen in het gebied aan het werk! Niet meer tegen een hongerloontje wat niet genoeg is voor 1 maaltijd op een dag, maar een salaris wat ze verdienen. * Het maandelijkse geld is opgespaard en gereedschap van gekocht: nu heeft hij z'n eigen meubel- en timmerbedrijf. Reuzetrots! * De kappersopleiding deed het goed en de kappers/kapsters zijn een samenwerking aangegaan en hebben met een aantal een 'atelier' gehuurd. Samenwerken, groter denken, en zo groeien: met elkaar kun je een grote klantenkring bedienen. * Veeteelt: er zijn serieuze hokken gebouwd voor vee (denk aan kippen en varkens) en zo kunnen boeren klein beginnen en steeds groter worden. * Dit is een mooi verhaal: deze meneer verkoopt kleding in het dorp, en als ie dan genoeg heeft, koopt ie fruit in en vertrekt naar de stad. Als hij dat weer verkocht heeft, koopt hij weer kleding in en komt weer terug naar het dorp. Hoezo je tijd en geld efficiënt besteden? ;-) * Een winkeltje op de hoek van het dorp openen van 17.00-20.00 uur. Juist als de markt dicht is en mensen nog net wat noodzakelijke dingen nodig hebben. De volgende stap voor deze mevrouw is om een lamp te kopen zodat de winkel nog langer open kan blijven. * Wafels bakken. Een plezier om te doen en om te kopen! Zal ik heel eerlijk zijn? Toen we daar rondliepen in 2017 overviel me de gedachte: deze mensen kijken zo leeg en triest en 'niet slim' uit hun ogen... komt dit ooit goed. Maar door mensen echt te 'zien', aandacht te hebben voor wie ze zijn, voor hun dromen, en samen een stappenplan te maken, hen vertrouwen te geven... zie je dat deze 'verlepte bloemen' weer gaan bloeien! Alle eer aan Emmanuel die er bijna dagelijks is, die er als een 'dorpsvader' is geweest al die tijd voor deze mensen, die luistert naar hun problemen, die met zijn lach mensen en kinderen opvrolijkt... echt petje af voor alle ZOA-werkers!!

Waren eerst de bewoners van het heuveldorp Karurama herkenbaar als 'armen' aan hun kleding, aan hoe ze eruit zien, merkt Sanne (zij woont en werkt al jaren daar) dat Karuramen tegenwoordig niet meer als 'allerarmsten' te herkennen zijn. Ze organiseren bijeenkomsten, er wordt initiatief genomen. Er is leven geblazen, er is hoop, er is vertrouwen in de toekomst.

Vandaag een groot artikel in de Trouw over dit project.

Zou je ook willen helpen? Alle kleine beetje helpen en kleine beetje geven hoop. Dat is hier heel letterlijk. * Je mag een gift overmaken naar ZOA IBAN: NL02RABO0387512012 O.v.v. ZBA Burundi - Karurama * We zoeken nog ondernemers die zich als ZOA-Business-ambassadeurs willen inzetten in ons team: https://www.zoa.nl/campagne/zba/ Welkom om onze leuke groep te versterken! *Hou vast in je achterhoofd dat we eind dit jaar weer die overheerlijke gerookte zalmen hopen te verkopen, opbrengst voor dit project. Kerstpakket! Relatiegeschenk! Voor jezelf, je familie enz.

In november hopen we het project weer te bezoeken. Ik kijk er naar uit om de hoopvolle verhalen van deze mensen life te horen en te zien!