Maak kennis met heuvelbewoners

Ga je mee vandaag naar dat dorpje op de heuvel in het noorden van Burundi? Ontmoet deze mensen en luister naar hun verhalen... en laat je raken.  (of is dat eng?) Het is een lange blog. Maar ik wil zo graag dit aan jullie laten zien en vertellen...Deze blog gaat over een dorpje, Karurama, in het noorden van Burundi. Twee weken geleden liepen we hier rond. Je ziet veel blije, nieuwsgierige gezichten... maar probeer even goed naar (de details van) de beelden te kijken. De eerste keer kwamen we 's middags, om een eerste indruk te krijgen van 'ons dorpje'. De 160 gezinnen in dit dorp zijn als 'laatste vluchtelingen' teruggekomen uit Tanzania en Congo. In de vele jaren van oorlog en geweld zijn er zoveel mensen uit Burundi gevlucht. Inmiddels is het weer 'redelijk rustig' en moeten ze van de omliggende landen weer terug. Terug, waarnaar toe? Soms naar familie, soms naar het land van hun voorouders, maar soms ook niet wetend waarheen. Deze 'laatste ex-vluchteling-gezinnen' hebben hier op deze (onvruchtbare, steenachtige) heuvel een plek gekregen om te wonen. De eerste jaren woonden ze in zeer primitieve zelfgebouwde hutten, totdat er hulp kwam. De UN bouwde 60 huizen en ZOA en De Ruiter Makelaarshuis de andere 60. Voor hen een geschenk uit de hemel... Dit is een korte schets van de situatie nu wij hier komen. Het grote probleem is nu werkgelegenheid. Wat vissen in de rivier 7 km verderop geeft voor vandaag iets te eten...En je verhuren als dagloner levert weinig op, ik krijg het gevoel dat sommigen echt uitgebuit worden omdat ze soms maar € 0,15-0,30 krijgen voor een dag op de rijstvelden werken. (normale salaris ligt ergens tussen de 0,60 - 1,50 per dag) Dat is dus letterlijk te weinig voor 1 maaltijd voor het gezin per dag...De volgende morgen zijn we weer terug. We hebben een heel aantal vragen voor en tijdens deze reis opgesteld waar we graag antwoord op willen hebben.Zo kijken we in de omgeving naar geschikte mogelijkheden voor bijv. land 'lenen of huren'. We zijn bij een markt geweest om de locale producten te bekijken. We hebben gesprekken gevoerd met mensen over wat je goed zou kunnen verbouwen enz.Ze zijn niet bang voor de camera's ;-) Gerjan is echt een kindervriend en deed spelletjes en gaf ze allemaal een 'high-five-boks'.De kinderen zijn vrolijk nu wij er zijn. Maar als je goed naar ze kijkt, de dikke buikjes en hun vodden/kleren ziet... zegt dat heel veel. ZOA geeft hoop. Ik heb opnieuw veel respect kregen voor de ZOA-medewerkers.Neem Emmanuel: hij is het symbool van hoop voor deze mensen. Hij komt hier veel, praat met de bewoners van Karurama en zweet veel straaltjes om hier te helpen. Kerel met een hart van goud.De kinderen vliegen naar hem toe als we 's morgens weer aankomen. Zo blij om hem te zien. Echt dit raakte me heel erg... Die tweede dag zijn we er vooral om informatie te krijgen voor verdere stappen in dit project. Daarom praten we met verschillende mensen. Om hun verhalen en dromen te horen.Neem Rose (54 jaar). Inmiddels 5 keer gevlucht en in 5 opvangkampen gezeten. Haar man en haar 10 kinderen (!!) kwijtgeraakt door het geweld of honger of ziekte. Nu woont ze bij haar laatste zoon in huis. Ze is blijvend gewond geraakt aan haar benen en loopt nu met krukken (zie foto boven). Als we vragen naar haar droom, antwoord ze: 'ik zou zo graag een 'business-women' willen zijn en een fiets hebben waardoor ik me makkelijker kan verplaatsen.' Ze herhaalt het nog een keer: 'please, wil je kijken of je voor mij zo'n driewielfiets kunt krijgen?' (wat heb je dan opgebouwd als je je halve leven in een vluchtelingenkamp gezeten hebt?)Lees nog meer verhalen: We zijn geraakt. Van te voren kun je kritisch en misschien soms zelfs bevooroordeeld zijn. Maar als je met hen praat, de verhalen hoort... dan doet dat wat met je.

Hoevaak hebben jij en ik niet gelezen van kinderen die door honger overlijden? Zo vaak. Het stompt ons bijna af. Tot je een vader zichtbaar geraakt ziet zijn als hij dit vertelt.

Echt, dan worden andere dingen belangrijk in het leven.`

Zowieso zouden meer mensen eens een keertje een weekje moeten gaan kijken in een ander land. Wedden dat we dan niet zo moeilijk meer doen over bepaalde dingen?    We hebben als ZOA-Business-Ambassadeurs ons voor drie jaar aan dit project gecommiteerd. We gaan met het ZOA-team ter plaatse nadenken, plannen maken en financieel ondersteunen om dit dorp 'onafhankelijk' te maken. Ja, we gaan ervoor.Doei kinderen! Doe Karuramanen, we gaan jullie niet vergeten! EO-Metterdaad is nog niet heel lang gelegen ook hier geweest. Ze hebben een kort maar zeer krachtig filmpje gemaakt. Over de problemen, maar zeker ook over de hoop die er is. Een aanrader om te kijken! Over de Friese Sanne die al drie jaar hier woont en werkt voor ZOA. Wat een kanjer is ze. En over een het jochie wat trots is op een oude voddenjas. Over ruziemakers die samen bouwen.

https://metterdaad.eo.nl/projecten/vrede-bewaren-burundi/uitzendingen/burundi-aflevering-2/

Misschien raken deze verhalen je. Ook jij kunt helpen. Heel binnenkort meer op mijn website weer een toffe -gerookte-zalmen-actie. Keep updated en like Jonneke.nl!