Mijn pijn, mijn missie

De miljoenen mensen die uitgebuit en mishandeld worden, als slaaf gebruikt... wie laat het onberoerd? De vele vluchtelingen dichterbij huis, Griekenland/Moria, - als je daar de verhalen van leest, kun je er naar en boos van worden. De grote plastic soep in de oceanen die direct veel zeedieren en indirect onszelf ziek maken, ... en zelfs kan doden. De duizenden mensen met vergroeide benen, grote tumoren die geen hulp krijgen: wie ziet er naar hen om? De grote nood als je het hebt over mensen die getroffen worden door natuurrampen en werkelijk niets overhouden, mensen die in hun huisjes doodvriezen in Oost-Europa. De dierenmishandeling die zo bizar is dat je niet begrijpt hoe mensen het kunnen verzinnen. De velen die gevangen zitten in het netwerk van porno en sexindustrie. ....    Als je al die nood tot je door laat dringen, kan het echt teveel worden. Mij in elk geval wel! En ik zou al die mensen die hulp geven, willen ondersteunen. Maar ook dat kan soms teveel worden, al geef ik graag en vrijmoedig.

Misschien is dat bij jou net zo en vraag je je, net als ik doe, af: wat moet ik doen?

Waar de een zich heel veel zorgen kan maken over de natuur, heeft de ander veel verdriet van onrecht. Raakt de nood in de derdewereldland de een, zijn het bij een ander de zwerfhonden in Zuid-Europa. Is het één nu belangrijker dan het andere? Moet iemand zich nu schuldig voelen omdat hij het ene 'goede doel' wel steunt en het volgende niet?

Er is op zoveel fronten 'nood' in de wereld. Er zijn gelukkig ook zoveel harten die ook geraakt worden door die vele soorten nood en zorgen. Hier heb ik best vaak - en de laatste tijd weer intensief - over nagedacht. Ik voel me namelijk altijd schuldig als ik zo'n schrijnend bericht zie dat me raakt - en ik er toch niets mee doe. Maar je kunt niet aan alle goede doelen geven, aan alles je steentje bijdragen. Daarvoor is er simpelweg te veel nood in de wereld.

Ik ben tot de conclusie gekomen dat wat jou het meeste raakt, het meeste pijn doet, tegelijkertijd ook jouw missie is. Zo heeft voor mij persoonlijk 'slaven bevrijden' een grotere urgentie dan straathonden in Griekenland helpen. Als ik moet collecteren voor 'hart en vaatziekten', doe ik dat met minder plezier als wanneer ik een actie opzet voor mensen in Burundi. Daarmee bedoel ik: als iedereen zich over dezelfde doelgroep bekommerde, zouden heel veel anderen 'in de kou blijven staan'. Ieder mens heeft een doel hier op aarde: de één heeft het talent gekregen om eenzame ouderen te bezoeken, een ander om zijn organisatietalent te gebruiken om acties voor goede doelen op te zetten, weer een derde heeft de middelen om grote projecten in derdewereldlanden te sponsoren.

Luister naar dat stemmetje, naar die pijn in jouw hart. Want als dat stemmetje klinkt, als je hart pijn doet, dan weet je ook wat jouw missie is. En doe er dan ook iets mee! Geef je tijd, je geld, je talenten en je zult er rijk van worden!

www.mercyships.nl www.IJM.nl www.ZOA.nl www.woordendaad.nl www.wnf.nl www.greenpeace.nl www.opendoors.nl www.stichtingopkikker.nl www.rodekruis.nl www.artsenzondergrenzen.nl www.lightfortheworld.nl

De lijst is heel heel heeeeel veel langer te maken met allemaal positieve, grote en kleinere particuliere initiatieven. Help waar jij kan, bij welke noden jij het hardst 'au' roept! 'Jij in jouw klein hoekje, en ik in 't mijn.'

En op de vraag: maar het is maar een druppel op de gloeiende plaat? Denk dan maar aan het verhaal van het jongetje en de zeester. Zag dat er een animatiefilmpje van bestaat. Klik hier.



Geïnspireerd geraakt door mijn blogpost? Deel hem via:

Facebook of Twitter


This thread has been closed from taking new comments.