Schitterend Sardinie
- 27 juli 2023 · Geen reacties · Travel & Explore
Een week naar een prachtig eiland, samen met mijn vriendin. Het stond al sinds vorig jaar op de planning, en nu eindelijk was het zover. Je kunt mij niet blijer maken dan naar blauwe zee en rotsen te gaan! En blauw en turkoois was de zee daar... adembenemend mooi.
We vlogen naar Alghero, huurden een auto en gingen op weg. We hebben op 4 verschillende plekken geslapen en zo konden we de noordelijke helft van het eiland goed bekijken. De wegen zijn niet gemaakt (en toegestaan) om hard te rijden, dus over 60 km doe je zo 1,5 uur ;-)
Het is een heerlijk eiland, de oost- en westkust weer heel verschillend, er wordt weinig engels gesproken (lang leve google translate), saaie maar ook pittoreske stadjes; aanrader dus.
De vlag van Sardinië symboliseert de eeuwenlange strijd om vrijheid. Het rode kruis verdeelt de vlag in vier witte vakken, waar in elk van de vakken een geblindeerde Moor afgebeeld staat. Deze geblindeerde Moren staan symbool voor de vier judicaten die 300 jaar de Moren weerstonden.
Al die mooie blauwe baaien. Met elke keer andere rotsen, en zand/kiezels. Wat een feest!
Een mooie lange wandeling naar de punt van San Giovanni di Sinis.
Voorjaarsbloemenpracht: loooove it. En ook zeker hele bijzondere exemplaren hebben ze daar.
Ik ben meer een natuur en vooral zee-mens, maar af en toe een wandelingetje door een stadje vind ik ook helemaal prima.
Met overal van die mooie muurschilderingen! Te gek!
Even ademhalen en tot rust komen in de stadsdrukte.
Kunstig.
Kunst op straat.
Van een bos in hele dichte mist...
... naar kristalhelder klaterwater!
En natuurlijk ook fijn lezen... op vakantie maak ik daar zeker tijd voor.
We reden op zaterdagavond door Braunei en - in tegenstelling tot veel andere dorpen - leek het hier heel gezellig, muziek en mensen op de been. Dan ziet een 'saai' dorp er op eens heel anders uit ;-) Toen de regen ons de volgende middag van het strand joeg, besloten we nog even een stadswandeling te maken in 'dat leuke dorpje'. We kwamen deze meiden tegen en ik vroeg of ik foto's mocht maken. En probeerde te achterhalen waarom ze er zo mooi uitzagen. "Google translate" riepen ze dan en spraken van alles in zodat wij snapten wat ze zeiden. Dat hebben ze vast vaker gedaan!
Het bleek een jaarlijks festival te zijn - een soort 'spakenburgse visserijdag' - maar dan anders. Met honing, echte nougat, en veel ambachtelijk werk. Supertof en onze zondagmiddagwandeling werd ineens heel levendig!
Vroeger maakten ze dit veel: een soort mini-oliebolletjes zonder krenten en rozijnen. Nu eten ze het alleen nog op dit festival.
Veel versiering met handgemaakte dingen of wasgoed van de klederdracht.
Regen en zonneschijn wisselden elkaar regelmatig af en dan krijg je dit soort cadeautjes.
Misschien wel de leukste overnachtingsplek, met biologisch ontbijt met veel streekproducten. We hebben alle overnachtingen via airbnb of booking.com geboekt; afwisseling van landelijk en aan de zee. Van - per ongeluk - een resort naar een agriturismo-huisje.
Heel dankbaar voor deze lieve vriendin bij wie ik mezelf mag zijn, we kunnen heerlijk de slappe lach krijgen en ook eerlijke kwetsbaarheid laten zien. Heel veel waard.
Geef mij de blauwe zee, geef mij rotsen om op te klauteren en ik ben zielsgelukkig.
En dan mogen we nog even genieten van het 'vliegen in de lucht'... Holland, land van wind en water goed bekijken... en dan gaan we weer terug naar onze geliefden, huis en dieren!
This thread has been closed from taking new comments.
Herinnerings- fotodocument Neels en Vanda
Al een paar keer heb ik laten doorschemeren, dat ik in Zuid-Afrika een mooi project heb gemaakt. Vandaag laat ik hiervan iets zien op de blog!Deze twee…
Weer naar Burundi!
Burundi: waar ligt dat? En waarom zou je daar voor de vierde keer naar terug gaan? Burundi hoort namelijk bij de armste tien landen van de wereld. Drie…