Vier het leven, vier veertig!

Veertig jaar! Bizar he... klinkt al zo oud en voel me nog jong. Veertig. Afgelopen zaterdag heb ik het gevierd met veertig mensen die belangrijk zijn (geweest) in deze veertig jaar.Voor degenen die deze 40 al gepasseerd zijn, zullen het wellicht beamen. Het is wel zo'n 'dingetje'. Echt jong ben je niet meer, maar je voelt je zeker nog niet oud. Al word je wel vaker met 'u' aangesproken, en dat is zo gek.

Maar mijn veertigste verjaardag was tof. Ik heb er gewoon nog steeds zo'n blij gevoel van... We hebben thee gedronken, taart gegeten (high-tea), getoast met wijn, heerlijke hapjes gegeten (high-wine)... Ja, zo'n grote taart vind ik zo tof. En voor deze mooie mijlpaal heb ik er gewoon een besteld ;-) Die mooie, bijzonder lekkere taart is gemaakt door Taartjes van An. In stijl van het thema, met mijn favoriete spreuk 'Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder!' en andere elementen die echt bij mij passen (vuur, landrover, zonsondergang, camera). Zo mooi met verse bloemen. En hij was LÉKKER... echt met vers fruit, laag voor laag was het snoepen. Aanrader dus (bruidsparen hier moet je zijn voor echt de beste taart!). Mijn nichtje vroeg zich bezorgd af of dat wel echt taart was ;-)Maar meer vriendinnen en schoonzussen hadden iets lekkers gebakken als aandeel voor deze taartentafel. Lékker man!(En dan heel even samen proberen ... nu weet ik tenminste hoe het voelt bruidsparen ;-) -op onze trouwdag hadden we er geen geld voor- hahaha)Krijttaart = zwarte monden. Hilarisch. Ik kreeg mijn felbegeerde grote trampoline! YES! Dankjewel Sjoerd! En van mijn brussen geld voor ons nieuwe katje. En een Loods5 tegoedbon, chocola, veel soorten thee, bbq-boek, amarula, biertjes, antirimpelcreme, nog meer tegoedbonnen.. en wat ik zo tof vond is dat ik van zoveel echt een persoonlijke kaart of brief kreeg. Met herinneringen, mooie woorden. Wat een feest is dat.             Maar het mooiste was eigenlijk dat ik het heb gevierd met die veertig 'flowers of my garden.' Dat ze er waren. Want zonder hen is het geen feest. Voor het eerst m'n verjaardag zónder beide ouders en liefste tante ja. Maar wél met heel veel andere lieve brussen, schoonmoeder, schoonzussen, vriendinnen. Ik heb ze persoonlijk kunnen vertellen waarom ze belangrijk voor me zijn. En die mooie bos met veertig bloemen, symboliseren de 40 mensen die er waren. 'If friends are like flowers... That would explain my pretty bouquet!'Als herinnering aan deze gezellige middag mocht iedereen een bloem uit dit boeket mee naar huis nemen. Geld van mijn brussen voor een nieuw Siameesje in ons nieuwe huis! (de kattenliefde hebben we van huis uit meegekregen) En een kattenboekje om in de stemming te komen. Thanks man. Lachen de kattenliefhebbers gewoon mijn kattenblouse uit!? ;-) Heerlijk even photobooth-fun!   Deze dames zijn mijn collega-fotografen (Karen was hier al weg). Deze foto's zijn door hen gemaakt! Dankjewel Geertje, Judith en Marije!  Mijn lieve 'oude' (jong van geest) spinetlerares Alet was er ook. Zij is zeker ook een van die veertig belangrijke mensen in m'n leven geweest. De afsluiter van de middag waren de loempia's door mijn broer en schoonzus zelf gemaakt. Mjammie!Vier het leven. Geniet van de kleine dingen. Maak elke dag herinneringen voor later. YES! De volgende dag was nog weer even een feestje: alle lieve cadeautjes uitpakken en briefjes lezen:Ik voel me gezegend, geliefd, dankbaar. Dank u God dat we het leven mogen vieren, niet alleen afgelopen zaterdag, maar elke dag!