Zuid-Afrika (III): wilde dieren kijken

Een hele hele lange blog vandaag! Want ik stop alle wilde dierenfoto's in één blog. Al deze dierenfoto's die ik gemaakt heb in twee dagen Addo Elephant Park, één dag Pilanusberg en vier dagen Kruger Wildtuin. Ga je gewoon even mee op gamedrive? Pak er een kop koffie/thee bij, ga er lekker voor zitten en geniet! (in januari waren we in Zuid-Afrika en maakten een mooie trip bij de zee en door de bergen)Zes dagen totaal in de auto, speuren, geduld hebben, heel lang niks en dan opeens iets tofs zien... ik kan het eigenlijk niet omschrijven waarom wij dit 'dierenspoorzoekertje' zo mooi vinden. Het mooie van 'op gamedrive gaan' is het niet-weten-wat-er-komt. Dieren kun je niet sturen, dus het is altijd een verrassing wat er op je pad komt. Zoals dit hele jonge 'rood hartenbeest' met navelstreng met zijn moeder.   Familie 'warthog' in het engels of 'vlakvark' in het afrikaans.Olifanten. Een van m'n lievelingsdieren. En die krijgen we te zien in Addo Elephant Park. In alle soorten en maten.Lekker bravouren.Jakhals I'm watching you with my nose....   Jonge olifant doet ff stoer tegen een buffel. Blufgozer.Dat wilde dieren kijken niet te vergelijken is met een dierentuin, kun je hier zien. Want ja... zie jij de dieren? Oke, ik help een handje... de olifanten? Het is speuren, het is heel heel goed kijken...Hoeveel dieren tel jij in dit plaatje? Niet alleen de grote dieren, maar door juist ook naar de kleine dieren, vogels en insecten te kijken, zie je meer en meer! Vreemdsoortige dieren ;-) Heel grappig om te ontdekken dat ik, sinds we in de 'vogelpolder' wonen, met veel meer foto's van vogels thuis kwam dan eerder het geval was. Toch stiekem besmet met het 'vogelgrafievirus'? Ook al hebben we in ons leven al honderden bokken gezien, ook hier blijven we van genieten.  Dit was weer vet leuk: de 'bad-eared-foxen' kom je daarentegen weer niet vaak tegen. Erg grappige beestjes.      Deze schildpadjes hadden een lekkere brede nijlpaardrug uitgekozen als zon-plekje. Gluiperd he? Desondanks heel tof dat we 'm 's morgens vroeg aantroffen. (over het algemeen nachtdieren)Prachtig dit.. bijeneters die elkaar voerden.Wild kijken is zoiets als 'volwassenspoorzoekertje'. Het is kijken, turen naar een 'afwijking in het landschap' maar niet vergeten van het landschap zelf ook te genieten. Soms kun je echt uren rijden zonder niet veel meer te zien dan vogels en bokken. En dan opeens... een glimp, seconden, minuut misschien van een leeuw voor die weer achter de bosjes verdwijnt. Wilde honden zijn ongeveer zeldzamer dan leeuwen. Heel tof dat we een hele groep zagen. Ze waren overduidelijk op zoek naar eten en af en toe deden ze een poging, maar het echte 'diner' liet nog op zich wachten. Mooi, maar oh wat zijn dit ook 'wildverscheurende dieren', zeker in een groep durven en kunnen ze heel veel. Cutie. (grondeekhoorn) Dit zijn van die momenten... Sjoerd ziet (oa. door de grote hoeveelheid gieren) iets in de bosjes, wat bij goed speuren twee cheetahs blijken te zijn. Ze liggen wat te vreten. En de gieren wachten ongeduldig hun beurt af. Op dat moment horen we aan de andere kant van de auto de blauwe wilde beesten grommen en snuiven. Terwijl je links de cheetah's in de gaten wil houden, wil je ook weten wat er rechts gebeurt....... nou dit komt er aan. Logisch dat gegrom en geblaas.De twee leeuwen doen een losse poging en gaan vervolgens ergens liggen.Dan weer terug naar links: naar de cheetah's. Zij hebben, gezien hun roodbebloede bekken, hun maaltijd net achter de kiezen.    Kamperen doe je in de Kruger op 'omheinde kampplekken'. Voor het donker moet je binnen zijn en met zonsopgang mag je het hek weer uit. Ja, er zat een hek tussen ons en de hyena. En dan.. een heerlijk hoogtepunt op de vroege morgen! 'Geef de verrekijker eens. Ja, daar... achter de stenen een luipaard.' Ongelofelijk hoe goed Sjoerd dit gezien had. In een droge rivierbedding, alleen met een verrekijker/telelens te zien... Eindelijk, eindelijk na zoveel jaar zien we 'm... de luipaard. We zijn helemaal blij, zeker als ie opstaat. Maar dan gaat ie in het gras liggen en is ie onwijs gecamoufleerd. Goed om even te laten zien dat je dus in zulke landschappen de dieren spot, ze staan niet altijd pal voor je neus. En weer, na een paar uur heel weinig bijzonders te zien, sta je echt opeens oog en oog met dit grijze kolos! De zwarte neushoorn! Met de leeuw aan het einde van de dag - in de regen - hebben we gewoon de BIG FIVE gezien! Regen! Niet geweten dat een mens zo blij kan zijn dat het regent. (het was zo zo zo droog daar) Waarom blijft dit zo hilarisch herkenbaar? Net voor we het park bij de zuidkant uitrijden, komen deze twee beauties ons nog even stoïcijns voorbij.  Ik hoop dat jullie genoten hebben van de foto's en als je ooit de kans krijgt om op gamedrive te gaan: doen!

Wil je meer van Zuid-Afrika zien? http://jonneke.nl/2018/02/eerste-impressie-zuid-afrika/ http://jonneke.nl/2018/03/bergen-4x4-route-en-17-bergpassen/ http://jonneke.nl/2018/03/blauwe-oceaan-i-love-it/



Geïnspireerd geraakt door mijn blogpost? Deel hem via:

Facebook of Twitter


This thread has been closed from taking new comments.